مرحوم قيصر امين پور (شاعر، استاد فرهيخته و مروج فرهنگ ايثار)

قيصر امين پور متولد دوم ارديبهشت 1338 دزفول، تحصيلات ابتدايي و متوسطه خود را در «گتوند» و دزفول به پايان برد، سپس به تهران آمد و دكتراي خود را در شته زبان و ادبيات فارسي از دانشگاه تهران در سال 1376 اخذ كرد. وي فعاليت هنري خود را در حوزه ي انديشه و هنر اسلامي در سال 1358 آغاز كرد. در سال 1376 سردبير مجله سروش نوجوان شد. در سال 1382 به عنوان عضو فرهنگستان ادب و زبان فارسي انتخاب شد. اولين مجموعه شعرش را با عنوان «تنفس صبح» كه بخش عمده ي آن غزل بود و حدود بيست قطعه شعر آزاد، در سال 1363 منتشر كرد و در همين سال دومين مجموعه شعرش «كوچه هاي آفتاب» را به بازار فرستاد.
در سال 1365 «منظومه ي ظهر روز دهم» به بازار مي آيد كه شاعر در اين منظومه 28 صفحه اي شعر عاشورا، غوغاي كربلا و تنهايي عشق را به عنوان جوهره ي سروده ي بلندش در نظر مي گيرد. سال 1369 برگزيده ي دو دفتر تنفس صبح و در كوچه آفتاب با عنوان «گزيده دو دفتر شعر» از وي منتشر مي شود.
«آينه هاي ناگهان» تحول كيفي و كمي امين پور را بازتاب مي دهد. در اين مرحله امين پور به درك روشن تري از شعر و ادبيات مي رسد. اشعار اين دفتر نشان از تفكر و انديشه اي مي دهد كه در ساختاري نو عرضه مي شود. آينه هاي ناگهان، امين پور را به عنوان شاعري تاثيرگذار در طيف هنرمندان پيرو انقلاب تثبيت مي كند و از سويي ديگر نيز موجوديت شاعر از نسل جديد به رسميت شناخته مي شود.
در اواسط دهه ي هفتاد، دومين دفتر از اشعار امين پور با عنوان «آينه هاي ناگهان 2» منتشر مي شود كه حاوي اشعاري است كه بعدها در كتابهاي درسي به عنوان نمونه هايي از شعرهاي موفق نسل انقلاب مي آيد. در همين دوران است كه برخي از اشعار وي همراه با موسيقي تبديل به ترانه هايي مي شود كه زمزمه ي لب هاي پير و جوان مي گردد. پس از تثبيت و اشتهار، ناشران معتبر بخش خصوصي علاقه ي خود را به چاپ اشعار امين پور نشان مي دهند. «گل ها همه آفتابگردانند» جديدترين كتاب امين پور نيز در سال 81 منتشر شد كه به چاپ هاي متعدد رسيد و با استقبال خوبي روبه رو شد.
دكتر قيصر امين پور در سال 1382 به رغم ميل باطني از سردبيري سروش نوجوان استعفا داد و ضمن عضويت در فرهنگستان زبان و ادبيات فارسي، در دانشگاه تهران و الزهرا تدريس مي كرد و به كارهاي پژوهشي مشغول بود.
ويژگي سخن قيصر امين پور پيش از آنكه به عنوان شاعر دفاع مقدس و كودك و نوجوان به شمار آيد، در جامعه اي ادبي امروز به خاطر ويژگي هاي شعري اش شناخته شده است و شعرهاي عمومي اش بيشتر از شعرهاي كودكانه و نوجوانه اش بر سر زبان هاست. قيصر از دوران فعاليت خود در دوران دفاع مقدس اش اشعار فراموش نشدني بر جاي گذاشته است كه تعهدات قلبي شاعري دردمند، انقلابي و آرمان خواه كاملاً در آن هويداست.
نگاه هاي اصيل، عميق و انساني او به مقولاتي چون فلسطين، انتظار و حضرت مهدي(عج)، شهادت و دفاع مقدس از جمله نگاه هاي نابي است كه نظير آن را نزد كمتر شاعري مي توان يافت. از قيصر معمولاً به عنوان شاعر متعادلي ياد مي شود كه حتي زيبايي كلام و نگاه هم در شعر او از افراط و تفريط به دور است. شعر قيصر يكي از معدود ردپاهايي است كه در جريان شعر امروز مسير خود را گم نمي كند.
از نيمه ي دوم دهه ي شصت بود كه قيصر امين پور به ثبات زبان و انديشه در شعرش دست يافت. هر چند جامعه ي ادبي او را به عنوان يك اديب آكادميك و استاد دانشگاه مي شناسد، ولي حوزه ي ادبيات كودكان و نوجوانان هنوز قيصر را از آن خود مي داند. دو دفتر «به قول پرستو» و «مثل چشمه مثل رود» آوازه ي خوبي دارند.
در طليعه ي دفتر «به قول پرستو» شاعر با طرح چند پرسش ارتباط خود را با مخاطب آغاز مي كند:
چرا مردم قفس را آفريندند؟
چرا پروانه را از شاخه چيدند؟
چرا پروازها را پر شكستند؟
چرا آوازها را سر بريدند؟
قالب هاي دلخواه امين پور عبارتند از: چهار پاره، غزل، دوبيتي، قالب نيمايي و مثنوي است. مضمون بكر، انديشه هاي نو، زبان امروزي، گوناگوني موضوعات و وزن ريتميك و واژه هاي موزون و خوش آهنگ از ويژگي هاي شعرش به شمار مي رود.
تلاش پزشكان براي مداواي قيصر امين پور كه بر اثر حمله قلبي به بيمارستان دي منتقل شده بود نتيجه اي در بر نداشت و او در تاريخ هشتم آبان 1386 به ابديت پيوست.