در روز فاجعۀ به آتش کشیده شدن مسجد جامع کرمان توسط عمّال شاه معدوم و کولی های اجیرشده، نقش احمد در نجات مردم، سرکوب کردن و انتقام گرفتن از کولی ها چشمگیر بود.
نوید شاهد کرمان، شهید « سید احمد مهدوی» در بهمن 1337 در خانواده ای از سادات جلیل القدر خانوک، پسری به دنیا آمد که او را در شناسنامه «سیداحمد» نامیدند و در خانه «سیدمحمود» خواندند. سیداحمد آخرین فرزند خانواده بود. او دوران شش سالۀ ابتدایی نظام قدیم را در دبستان «علوی» زادگاهش سپری کرد و بعد، ترک تحصیل نمود و روانۀ کرمان شد و در یک مغازۀ جوشکاری، به عنوان شاگرد مشغول کار شد.

روزها از پی هم آمدند و رفتند تا او به سنّ سربازی رسید و در اواخر سال 55 برای گذراندن دورۀ سربازی، راهی کردستان شد. بعد از پایان خدمت، چون آخرین فرزند خانواده بود، والدینش برای اینکه او در کنارشان بماند و در زمان پیری، عصای دستشان باشد، مغازه ای در خانوک ساختند تا در آن به حرفۀ جوشکاری مشغول شود.

آماده شدن مغازه، مصادف شد با اوج گیری مبارزات گسترده و همه جانبۀ مردم علیه رژیم پهلوی؛ که او هم با پخش اعلامیه های حضرت امام و شرکت در راهپیمایی ها، علاقه اش را به امام و انقلاب نشان داد. سیداحمد آنقدر گرم مبارزات انقلابی خود شده بود، که دیگر مجالی برای کار کردن در مغازه ای که دایر کرده بود، پیدا نکرد.

در روز فاجعۀ به آتش کشیده شدن مسجد جامع کرمان توسط عمّال شاه معدوم و کولی های اجیرشده، نقش او در نجات مردم، سرکوب کردن و انتقام گرفتن از کولی ها چشمگیر بود.

بعد از پیروزی انقلاب، با تشکیل سپاه، به این نهاد مقدس پیوست. وی مدتی را در «ریحانشهر» کار کرد و بعد از آن، در سپاه شهرستان زرند مشغول خدمت شد و چندین مرتبه از طرف سپاه برای مبارزه با گروهکهای ملحد دموکرات و کومله، عازم کردستان شد.

با شدت گرفتن آتش جنگ عراق علیه ایران، این بار سیداحمد روانۀ جبهۀ جنوب شد و سرانجام در شهریور 1360 در عملیاتی که به منظور آزادسازی کرخه نور صورت گرفت، در جبهۀ آبادان به شدت مجروح شد و به بیمارستانی در اهواز اعزام گشت.
 
بعد از چند روز، به خاطر عمق و شدت جراحات، به بیمارستان «ایرانمهر» تهران منتقل شد و سرانجام بعد از تحمل یکماه درد و رنج شدید، در حالی که قطع نخاع شده بود در ششم مهرماه 1360 دعوت حق را لبیک گفت و جامۀ شهادت را بر تن کرد.

قابل ذکر است که پدر و مادر این شهید بزرگوار از سادات جلیل القدر هستند که اصل و نسبشان، با چهل پشت به امام سجاد«علیه السلام» می رسد. مقبرۀ جدّ مادریشان که به «سیدهاشم غریب» معروف است، در اردکان یزد است و مقبرۀ جدّ پدریشان که معروف به «آقا سیدمحمد مهدوی خانوکی» است، در گلزار شهدای خانوک است. 

در ضمن، مغازۀ جوشکاری شهید به همراه زمینی که در مجاورت آن قرار داشت، توسط مادر بزرگوارش برای ساخت مسجد اختصاص یافت؛ مسجدی که امروزه به «مسجد شهدا» در خانوک معروف است. 

سیداحمد اولین شهید خانواده بود و برادر بزرگترش «سیدرضا» در اواخر سال 63 در عملیات بدر، جامۀ زیبای شهادت را بر تن کرد و همنشین او شد. 

پیکر مطهر شهید «سیداحمد مهدوی» در گلزار شهدای خانوک به خاک سپرده شد.
سلام اولیاء خدا بر او باد.
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده