با علمداران ایثار/حسینیه شهید «محمدحسین مجیدپور» استان تهران/9
محسن مجیدپور متولی حسینیه شهید مجیدپور معروف به بیت‌الشهدا، در گفتگویی فعالیت‌های گسترده در این حسینیه را شرح داد و اظهار داشت؛ فضای داخلی را به گونه‌ای طراحی کردیم که مانند موزه‌ دفاع مقدس و یادآور خاطرات جنگ است.
حسینیه بیت‌الشهداء، مثل موزه دفاع مقدس


به گزارش نوید شاهد؛ «محسن مجیدپور» فرزند «شهید محمدحسین مجیدپور» متولی حسینیه‌ای در محله قدیمی ده‌ونک تهران است که نام اصلی آن «بیت‌الشهداء» بوده و نام شهید مجیدپور در کنار آن آمده است. محسن مجیدپور فرزند دوم این شهید است و در کنار دو برادر، یک خواهر و مادر گرامی‌اش، همگی ادامه دهنده راه پدر شهید هستند. با محسن مجیدپور، متولی امور حسینیه گفتگو کردیم که در ادامه می‌خوانید:

حسینیه بیت‌الشهداء، مثل موزه دفاع مقدس

نوید شاهد: پدر شهید خود را بیشتر معرفی کنید.

مجیدپور: پدر من، شهید محمدحسین مجیدپور مُقیسه، متولد دهم خرداد ماه 1327 در روستای مُقیسه از روستاهای شهرستان سبزوار است. او در تاریخ بیست‌وهشتم بهمن 1364 در عملیات والفجر 8 در اروندکنار، عملیات آزادسازی فاو به درجه شهادت نائل آمد. عضویت او بسیجی بود.

زمانی که پدر شهید شد سه فرزند داشت؛ علی اصغر، محسن، زهرا و محمدرضا برادر کوچکمان فرزند چهارم، هنوز به دنیا نیامده بود. اکنون مزار پدر در بهشت زهرای تهران، قطعه 53 شهدا است. خیابانی هم در ده ونک به نام شهید مجیدپور نامگذاری شده است.


نوید شاهد: چه خاطراتی از پدرتان در ذهن دارید؟

مجیدپور: از پدر خاطرات زیادی برای خانواده‌ام باقی مانده است. به یاد می‌آورم پدرم چندین بار دچار مجروحیت شد اما بازهم به جبهه می‌رفت. پدر در عملیات‌های مختلفی ازجمله عملیات مسلم ابن عقیل شرکت کرده بود و در این عملیات به شدت مجروح شد. همرزمان و رفقایش برای دیدار او به خانه‌مان می‌آمدند. او در دیدار با دوستانش با افسوس می‌گفت؛ "اگر این ترکش قدری بالاتر خورده بود الان من هم شهید شده بودم و شما به جای اینکه در خانه به دیدن من بیایید، می‌آمدید بر سر مزار من". چیز زیادی از آرزوی شهادت پدر نگذشت و سال بعدش بود که شهید شد.


حسینیه بیت‌الشهداء، مثل موزه دفاع مقدس

نوید شاهد: از چه سالی حسینیه را به نام شهید بنا کردید؟

مجیدپور: این حسینیه در سال 1389 تاسیس شده است. البته پیش از آن نیز به مدت دو دهه، فعالیت‌های فرهنگی، برگزاری مراسم‌ها و هیأت‌های مذهبی در این مکان دایر بود. اما از سال 1389 که این مکان رسما به‌عنوان یک حسینیه ساخته شد، فعالیت‌ها در آن بصورت متمرکز و گسترده شکل گرفت.

کل مساحت این حسینیه 50 متر است و برنامه‌های آن ویژه آقایان است البته گاهی در اختیار خانم‌ها هم قرار می‌گیرد. غالب برنامه‌های فرهنگی که در این حسینیه برگزار می‌شود توسط خودم و به طورکلی خانواده شهید مدیریت می‌شود.

این حسینیه منزل خود شهید بوده است اما بعدها قدری توسعه دادیم و با همکاری شهرداری، درِ جدیدی را داخل کوچه باز کردیم که درِ رفت و آمد به حسینیه، مستقل از درِ منزل باشد.


نوید شاهد: چه فعالیت‌های فرهنگی در حسینیه انجام می‌دهید؟

مجیدپور: ما در طول سال یکسری برنامه‌های ثابت در حسینیه داریم که به اختصار بیان می‌کنم؛ عمده فعالیت‌های این حسینیه، برگزاری برنامه‌های فرهنگی، قرآنی و مراسم‌های مذهبی است. روزهای دوشنبه هر هفته، از ساعت پنج‌ونیم تا شش‌ونیم صبح، جلسه قرآن داریم که یک جزء قرآن توسط دوستانی که شرکت کننده ثابت هستند، قرائت می‌شود.

بعدازظهر سه‌شنبه‌ها، بعد از نماز مغرب و عشاء، جلسه‌ای داریم که سابقه برگزاری آن زیاد است، به نام هیأت «خامس آل عبا» که محور اصلی آن آموزش و فراگیری قرآن کریم با تجوید، روخوانی و روانخوانی است. پدرم در زمان حیات خود با جمعی از دوستان، این هیأت را راه‌اندازی کردند. او پایبند برگزاری مراسم عزای حضرت اباعبداله الحسین (ع) و اهل بیت (ع) بود و در هیأت خامس آل عبا نقشی فعال داشت .

بالغ بر بیست سال است که اولین یکشنبه هر ماه قمری، بصورت منظم مراسم زیارت عاشورا داریم. همچنین در طول سال، مراسم عزاداری و جشن‌ها در اعیاد برگزار می‌شود.

کلاس‌های فرهنگی داریم که بخشی از آن بحث‌های فرهنگی با حضور اساتید است. یکی از برنامه‌های فرهنگی ما که طرفداران زیادی دارد، اکران فیلم است. در حسینیه امکانات ساده‌ای برای پخش فیلم داریم و از فیلم‌های برگزیده جشنواره عمار و فیلم‌های روز اروپا و امریکا اکران می‌شود. اساتید دانشگاه حضور می‌یابند و در پایان به بحث و نقد فیلم برای علاقمندان می‌پردازند. هدف از این کار صرفا دیدن یک فیلم نیست بلکه علاقمندیم فیلم‌هایی با مضامین خوب انتخاب شود و هدف از ساخت آن و حواشی فیلم توسط صاحبنظران این عرصه بررسی شود.

یکی از برنامه‌های ما در نیمه دوم سال، برگزاری سالگرد شهدایی است که خانواده‌هایشان مایل هستند، مراسم بگیرند زیرا پیکرهای مطهر اکثر شهدا در نیمه دوم سال آورده شده و به همین خاطر مراسم سالگردشان در پائیز و زمستان است. به خانواده‌های شهدا در محل ده ونک اعلام کرده‌ایم که اگر قصد دارند مراسم یادبودی برای شهدا بگیرند، از حسینیه استفاده کنند.

قابل ذکر است که غیر از جلسات قرآن که کاملا ویژه آقایان است، در اکثر برنامه‌های فرهنگی مصادف با اعیاد و عزاداری‌های اهل بیت و سالگرد شهدا، خانم‌ها هم حضور دارند، با این تفاوت که خانم‌ها در منزل ما حضور دارند و آقایان در مکان حسینیه حضور می‌یابند.

حسینیه بیت‌الشهداء، مثل موزه دفاع مقدس

نوید شاهد: حسینیه را با چه انگیزه‌ای راه‌اندازی کردید؟

مجیدپور: پدر من خود یک قاری قرآن بود که به زیبایی قرآن را تلاوت می‌کرد. از این‌رو جلسات قرآن را با هدف ادامه راه شهید برگزار می‌کنیم. حسینیه را هم متمرکز بر فعالیت‌های فرهنگی با محوریت انقلاب و دفاع مقدس کردیم. به‌طوریکه وقتی به داخل حسینیه بیایید، فضای خاصی در این مکان می‌بینید که یادآور دوران دفاع مقدس و جنگ است. بخشی از این حسینیه را مانند موزه یا نمایشگاهی بصورت ثابت درست کرده‌ایم که آثار باقی مانده از جنگ را در ویترین نمایش می‌دهد. در ویترین دیگری به صورت خاص، آثار و دستنوشته‌های شهدا به نمایش گذاشته شده است. دو قبر شهید گمنام هم بصورت نمادین داخل حسینیه درست کرده‌ایم.

فضایی که در این حسینیه ایجاد شده کاملا مرتبط با دوران دفاع مقدس است. البته اکثر حسینیه‌ها، اینگونه فضای مقدس و اهل بیتی را دارند اما ما امروز با داشتن شهدای مدافع حرم که همان تکرار شهدای انقلاب و دفاع مقدس هستند را یاد می‌کنیم و خاطر‌شان را زنده نگه می‌داریم.

حسینیه بیت‌الشهداء، مثل موزه دفاع مقدس

نوید شاهد: هزینه‌ها را چگونه تامین می‌کنید؟

مجیدپور: از هیچ ارگان و سازمانی هزینه‌ای تقاضا نکردم، هزینه‌های حسینیه توسط خودمان، بانی‌ها و خیرین تامین می‌شود زیرا این گونه فعالیت‌ها روحیه انقلابی می‌طلبد. من برای تک تک آثار جمع شده در این حسینیه زحمت کشیدم و هدفم ترویج فرهنگ دفاع مقدس بود. شاید جالب باشد بدانید که برای طراحی‌های این مکان هیچ الگویی از پیش تعیین نشده بود.

مصاحبه از فرزانه همتی/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده