زندگی نامه طلبه شهید «محمدعباس سيف الديني»؛
پدر شهید «محمدعباس سيف الديني» به محمدعباس گفته بود که اگر با نمرات عالي دوره راهنمايي را گذراندي اجازه داري كه به حوزه علميه بروي و او با جديت تمام درس مي خواند تا بتواند به آرزويش برسد.
به گزارش نویدشاهد کرمان، شهید «محمدعباس سيف الديني» يازدهم ‌بهمن ‌1344، در شهرستان ‌كرمان چشم به جهان گشود. پدر و پدربزرگ مادری شهید، معلم قرآن و آشنا به علوم و مسائل ديني و قرآن بودند. او در چنين خانه اي بزرگ شد و روح و جانش با قرآن انس گرفت.

دوران دبستان و راهنمايي را در مدارس عادي گذراند، ولي علاقه خاصي به حوزه علميه و طلبگي داشت. پدرش گفته بود که اگر با نمرات عالي دوره راهنمايي را گذراندي اجازه داري كه به حوزه علميه بروي و او با جديت تمام درس مي خواند تا بتواند به آرزويش برسد. وی وارد حوزه علميه شد و با راهنمايي اساتيد حوزه توانست راه كمال را بپيمايد.

شهیدی که آرزوی ورود به حوزه علمیه را داشت

او فقط خدا را مي ديد و مي خواست به خدا برسد . اوهميشه به ياد خدا مي گريست. انساني عارف و حقيقت جو بود به جز خدا هيچ چيز نمي ديد، خيلي ساده مي زيست. لباس ساده مي پوشيد و اهميتي به دنيا و مال دنيا نمي داد.

به مستحبات و مكروهات خيلي اهميت مي داد . غذايش بسيار ساده بود و سعي مي كرد مواد گوشتي كمتر بخورد، مي گفت: زياد خوردن گوشت مكروه است. سر سفره فقط يك نوع غذا مي خورد . وی كم حرف مي زد و هميشه در حال تفكر بود. اگر از او سئوال مي كردند جواب مي داد . وقتي احوالش را مي پرسيديم ، فقط مي گفت : ‌الحمدالله.

به برادر شهيدش محمد حسن علاقه زيادي داشت. با تشويق برادرش به نقاشي روي اورد، با عشق نقاشي مي كرد و در نقاشي هايش رازهايي نهفته بود . تابلوهاي زيادي مي كشيد ، از جمله تمثال مبارك حضرت امام خميني (ره) . وی خطاطي هم مي كرد.

او از آغاز ورود به حوزه مورد توجه اساتيد قرارگرفت و به عنوان انسانی حقيقت جو شناخته شد و انقلابي عظيم در وي پديد آمد، انقلابي كه به زندگي اش جهت داد و از او انساني حق جو و خدايي ساخت و آن چنان در اين مسير پيشرفت كرد كه تعجب عالم جليل القدر، حاج آقا حقيقي را برانگيخت ، چنان كه بعد از شهادتش فرمودند: انساني عجيب بود و حرفهايش خارج از محدوده سني و رشد جسمي وي بود.

اساتيد ايشان حاج آقا شاكري، حاج آقا حقيقي، حاج آقا خالقي و حاج آقا اسماعيلي بودند. ايشان در زمينه درس خيلي موفق بود و استعداد خيلي قوي داشت، ايشان بسیار نترس بود و در امر به معروف و نهي از منكر ترسی به خود راه نمی داد.

محمدعباس سرانجام در اول فروردین 1361 در عمليات خيبر، در جاده طلائيه- جزيره مجنون دعوت حق را لبیک گفت و به همرزمان شهيدش پيوست.

پایان پیام/
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده