جهانمرد(5)/ حکم فرماندهی به «قاسم سلیمانی» ابلاغ شد

به گزارش  نوید شاهد کرمان، در آستانه نخستین سالگرد شهادت سپهبد شهید "حاج قاسم سلیمانی" به مرور پنجمین قسمت از زندگی نامه این شهید والامقام می پردازیم:

پس از عملیات فتح المبین، ۹ گردان از رزمندگان استان‌های کرمان، سیستان و بلوچستان و هرمزگان، جهت حضور در عملیات بزرگ الی بیت المقدس آماده شدند. رزمندگان جنوب شرق کشور به فرماندهی قاسم سلیمانی از روز دهم اردیبهشت تا سوم خرداد ۱۳۶۱ وارد عملیات شدند و ضمن آزادسازی پادگان حمید، دشمنِ بعثی را تا مرزهای بین المللی در منطقه کوشک تعقیب کردند.

جراحت بر اثر برخورد خودروی فرمانده سلیمانی با مین در منطقه ی کوشک، از حوادث مهم در این عملیات بود. بعد از عملیات بیت المقدس مراسم عروسی ایشان با خانم نامجو برگزار و ۳۰ ماه بعد از عقد، زندگی مشترک خود را آغاز کردند.اما فرمانده، چند روز بعد، مجدداً به جبهه برگشت.

او علاوه بر بازسازی یگان های حاضر در عملیات بیت المقدس، گردان زرهی را با تانک های غنیمت گرفته از دشمن ایجاد نمود و یک گردان ادوات را برای پشتیبانی آتش با سلاح‌های عمدتاً غنیمت گرفته شده راه اندازی کرد. عملیات رمضان هر چند برای نیروهای ثارالله با موفقیت همراه بود و این نیروها به فرماندهی حاج قاسم توانستند در شب دوم، هدف عملیاتی خود را محقق نمایند اما عدم الحاق نیروهای سایر یگان‌های عمل کننده و تحمیل تلفات از جناحین، موجب شد تا با اعلام قرارگاه عملیات، او نیروهای تحت امر خود را به عقب فرا بخواند.

قاسم سلیمانی و نیروهای تحت امرش آنقدر توانمند بودند که ظرفیت تشکیل یک لشکر را بعد از عملیات رمضان داشته باشند. حکم فرمانده لشکری حاج قاسم به تاریخ ۲۱ آذر ۶۱ ابلاغ شد. این لشکر با در اختیار داشتن سه تیپ عملیاتی، وارد عملیات والفجر مقدماتی شد. عملیاتی که در آن ابتکار دیگر قاسم سلیمانی مبنی بر ایجاد گروه رزمندگان شهادت طلب موتورسوار تحت عنوان فاطر عملیاتی شد و این گروه با هدف نفوذ سریع عمل دشمن شکل گرفت.

عملیات والفجر یک، در فروردین سال ۱۳۶۲ انجام پذیرفت و برادر قاسم، تنها با ۶ گردان به رویارویی با سه تیپ پیاده، یک تیپ زرهی و لشکر ۵ مکانیزه عراق در روزهای آخر عملیات رفتند که در نهایت با عدم الحاق جناحین، قرارگاه دستور عقب نشینی از ارتفاعات فتح شده ۱۳۹ در این منطقه را صادر نمود و لشکر ثارالله به عقب بازگشت.

حاج قاسم پس از این عملیات، لشکر تحت امر خود را به اهواز منتقل کرد و پس از بازسازی و آموزش و تقویت مجدد توان رزم، در اواخر خرداد به‌مهران اعزام شد تا در منطقه ای در شمال غربی مهران تا دامنه های شمالی قلاویزان و در نهایت امامزاده سید حسن در عملیات والفجر ۳ نبرد نماید. اوج نبرد ۷ گردان عمل کننده از لشکر ثارالله در این منطقه، مقاومت جانانه در مقابل پاتک های بی امان بعثی‌ها بود؛ به نحوی که در ۱۱ روز عملیات سخت و با کاهش قوای رزمی نیروهای لشکر ثارالله، نیروهای اطلاعات و عملیات نیز سلاح به دست گرفتند تا مقاومت رزمندگان نشکند و تا رسیدن نیروهای تازه‌نفس است، دشمن بعثی گام موفقی در این منطقه بر ندارد.

ادامه دارد ...

پایان پیام/