همسر شهیدی با ۱۱ فرزند؛ روایت مقاومت یک مادر در خط مقدم ایمان
به گزارش نوید شاهد گیلان، رحیمه ملکمحمدی همسر شهید شیرویه امامدوست، بانویی است از تبار صبر و ایستادگی؛ زنی که در کنار همسرش، روزهای دشوار انقلاب اسلامی و دفاع مقدس را با تمام وجود درک کرده و امروز، روایتگر زندگی مردی است که اگرچه نامش در صفحات رسمی کمتر دیده شده، اما اثرش در تاریخ انقلاب اسلامی ماندگار و پررنگ است.
وی در گفتوگویی با خبرنگار ما اظهار داشت: «من همسر شهید شیرویه امامدوست هستم؛ مردی که سراسر وجودش عشق به خدا، اسلام و انقلاب بود. ما در روستای خطبهسرا زندگی سادهای داشتیم. شیرویه همیشه برای رفاه خانواده تلاش میکرد، اما پس از آغاز جنگ تحمیلی، دیگر آرام و قراری نداشت.»
شهید امامدوست تنها به حضور در جبههها اکتفا نکرد. همسر او به نقش تأثیرگذارش در مقابله با گروهکهای ضدانقلاب در مناطق شمالی کشور نیز اشاره میکند و میافزاید: «وقتی متوجه شد منافقین در جنگلهای اطراف خطبهسرا مخفی شدهاند، با پوشش فروش مرغ محلی و تخممرغ، اطلاعات جمعآوری میکرد و در اختیار سپاه قرار میداد. بارها اطلاعات او موجب موفقیت عملیاتهای امنیتی شد. عضو سپاه بود، اما هیچگاه به دنبال مقام و عنوان نرفت.»
وی در ادامه از سختیهای زندگی در آن دوران میگوید: «با وجود مشکلات اقتصادی، هیچگاه لب به شکایت نگشود. ما صاحب ۱۱ فرزند شدیم؛ شش پسر و پنج دختر. شیرویه همیشه تأکید میکرد که فرزند، سرمایه انقلاب است. او چندین بار در جبهه مجروح شد، اما پس از درمان، دوباره عازم مناطق عملیاتی میشد.»
این بانوی مقاوم از آخرین توصیههای همسرش چنین یاد میکند: «یکبار گفت: "اگر من نبودم، تو باید هم پدر باشی، هم مادر." پس از شهادتش، بار سنگین تربیت فرزندان بر دوشم بود. اما با توکل به خدا، توانستم فرزندانمان را با ایمان و استقامت پرورش دهم. امروز هر یک از آنان در مسیر خدمت به اسلام و انقلاب گام برمیدارند.»
او با اشاره به روزهای پرخطر مقابله با منافقین، بیان کرد: «وقتی دشمن به نزدیکی روستا رسیده بود، همسرم اسلحهای به من داد و گفت: اگر لازم شد، از آن استفاده کن. آن روزها، سراسر خانه و روستا بوی مقاومت میداد.»
همسر شهید در پایان گفت: «همسرم عاشق امام خمینی (ره) بود و میگفت: "حرف امام، حرف خداست." آخرین جملهاش که هنوز در گوشم طنین دارد این بود: "شاید من نباشم، اما باید انقلاب بماند."»
مروری بر زندگی شهید شیرویه امامدوست
شهید شیرویه امامدوست در ۲۲ بهمن ۱۳۲۰ در روستای خطبهسرا از توابع شهرستان تالش متولد شد. پدر او از کشاورزان زحمتکش روستای لوردی بود. شهید امامدوست با وجود نداشتن تحصیلات رسمی، فردی بصیر، آگاه و انقلابی بهشمار میآمد.
وی در سال ۱۳۴۸ ازدواج کرد و ثمره این زندگی، ۱۱ فرزند بود. با آغاز جنگ تحمیلی، به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد و در جبهههای جنوب و در مقابله با گروههای ضدانقلاب در شمال کشور حضوری فعال داشت.
سرانجام، این رزمنده بیادعا در تاریخ ۲۶ مرداد ۱۳۷۳ در منطقه بوکان، در جریان درگیری با عناصر ضدانقلاب، بر اثر اصابت گلوله به سینه و پا به شهادت رسید. پیکر مطهرش در زادگاهش، خطبهسرا، به خاک سپرده شد.
وصیتی سرشار از بصیرت
شهید امامدوست در وصیتنامهای کوتاه اما پرمغز چنین نوشت: «دین خدا را فراموش نکنید. اگر خدا را فراموش کنید، خودتان را فراموش کردهاید. همیشه در فکر پیشرفت انقلاب اسلامی باشید. اگر چنین باشید، خداوند هم با شما خواهد بود. به فکر علم و تحصیل باشید. اخلاق خوب داشته باشید. همه شما برایم یکسان هستید. من از شما راضیام. امید است که خداوند نیز از شما راضی باشد.»
فرزندآوری؛ نگاهی انقلابی به آینده
رهبر معظم انقلاب اسلامی، بارها بر اهمیت جوانی جمعیت و ترویج فرهنگ فرزندآوری تأکید کردهاند. ایشان فرمودهاند: «فرزندآوری باید به یک فرهنگ تبدیل شود.»
شهید امامدوست با داشتن خانوادهای پرجمعیت، نمونهای روشن از این نگاه دینی و انقلابی بود. فرزندان او نهتنها باری بر دوش خانواده نبودند، بلکه امروز بهعنوان سرمایههایی انسانی، ادامهدهنده راه پدرند.
در عصری که فرهنگ غربی بهدنبال کاهش جمعیت و تضعیف بنیان خانواده است، سبک زندگی شهید امامدوست و همسر مقاومش، الگویی کمنظیر برای جامعه امروز بهشمار میآید؛ الگویی که نشان میدهد میتوان در عین پایداری بر اصول جهاد، خانوادهای مؤمن و انقلابی نیز پرورش داد.