روایت شهیدی که محرومیت را به ایثار تبدیل کرد
به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ، شهید «نادر شکوری» در روز ۲۷ شهریور ۱۳۴۰، در تهران چشم به جهان گشود. پدرش مهدی و مادرش، مستوره نام داشت. وی ازهمان ابتدای تولد در زندگی محقر پدر فرهنگی‌اش طعم تلخ محرومیت را چشید، و از این محرومیت سیرتش به خصائل ملکوتی آراسته گردید، بتدریج پسر بچه‌ای شد فوق العاده خوشرو، مهربان، دلسوز، با عاطفه و نوع دوست. او تحصیلات ابتدایی و دبیرستان خود را در تهران به پایان رساند و در سال ۵۹ موفق به اخذ دیپلم شد.
در دوران انقلاب به جوانی فداکار و بی باک تبدیل گردید. سراپای وجودش نسبت به رژیم مشروطه سلطنتی و طاغوت و طاغوتیان سراسر از نفرت شده بود اغلب با دو سه نفر از دوستان هم محلی و هم فکرش در تظاهرات شرکت می‌کرد. ازجمله مقابل منزل ساواکی‌های شناسنایی شده به تظاهر و شعار دادن می‌پرداخت تا اینکه سرانجام به لطف حق و درایت رهبر عظیم الشان و پایمردی ملت مقاوم انقلاب پیروز گشت و موجب خوشحالی او و همه مردم مسلمان و متعهد و انقلابی ایران گردید.
پس از شروع جنگ او خود داوطلب انجام خدمت سربازی گردید در روز ۲۵ اسفند ماه سال ۱۳۵۹ به خدمت اعزام شد پس از دو ماه دوره آموزشی مستقیما به جبهه جنگ خوزستان منطقه کرخه کور دزفول گسیل داده شد. این شهید دلاور در گروهان سه گردان ۱۷۴ تیپ ۳ لشگر ۲۱ حمزه مسوول هدایت موشک بالیتکا بود.
در جنگ‌های فتح المبین و فتح پادگان حمید و هویزه و خرمشهر دلیرانه شرکت داشت روحیه او پس از جنگ فتح المبین بسیار بسیار عالی بود پس از پیروزی در این جنگ در نامه‌ای که در روز ۱۷ فروردین ماه سال ۱۳۶۱ خطاب به پدرش چنین نوشته است به امید خدا کار صدام و ارتشش دیگر تمام است، چون با این ضربه‌ای که ما زدیم عراق گیج شده است و حالا می‌گوید که ما عقب نشینی تاکتیکی کرده‌ایم...
در جنگ بیت المقدس برای فتح خرمشهر نیز افتخار خدمت و ایثارگری داشت چنان که در نامه‌ای که در روز ۱۹ اردیبشت ماه ۱۳۶۱ که متاسفانه آخرین نامه اوست خطاب به پدرش می‌نویسد الان هم در نزدیکی خرمشهر هستیم انشاالله با مید خدا آن را فتح خواهیم کرد همانطور که پادگان حمید و هویزه و فتح شده عراقی‌ها به سرعت عقب نشینی می‌کنند به طوری که چیزی نمانده که خرمشهر را به تصرف در آوریم.
تا اینکه در روز پنجم خردادماه سال ۱۳۶۱، با سمت هدایت موشک در شلمچه بر اثر اصابت ترکش شهید شد. مزار او در بهشت زهرای تهران واقع است. مزار او در قطعه ۲۶ گلزار شهدای تهران واقع شده است.
یادش گرامی و روحش شاد
