شهید یدالله کافی نژاد/ شهادت 25 مرداد 67
دوشنبه, ۲۵ مرداد ۱۳۹۵ ساعت ۱۱:۵۹
مرا تشييع جنازه نكنيد زيرا از روي شهيداني كه بدون هيچ تشييع جنازه اي زير خروارها خاك دفن شده اند خجالت مي كشم.
به گزارش نوید شاهد از کرمان، شهید یدالله کافی نژاد در سال 1342 در خانواده ای مذهبی به دنیا آمد و در 25 مرداد 1367 به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
دست نوشته های شهید کافی نژاد:
بسمه تعالي
پيامبر (ص) فرمود: خداوند جواني را كه عمر خو را در عبادت خدا بسر مي برد دوست دارد.عباس پاك و محمدرضا شما هنوز مرتكب گناهي نشديد و تا وقت داريد با خواندن قرآن و نماز شب بسوي خدا حركت كنيد. برادرانم من موفق نشدم به پدر و مادر نيكي كنم. نيكي به پدر و مادر يكي از راههاي نزديكی به خدا بخدا است.*
چند تذكر به برادرانم:برادران عزيز من مثل شماها بودم و نمي دانستم چگونه زندگي كنم . نمي دانستم براي چه زندگي مي كنم، اما شما راهها را زود پيدا مي كنيد. سعي كنيد حتما تحصيل را تا مي توانيد ادامه بدهيد. هر چه بيشتر درس بخوانيد راه براي شما آسانتر است.خانواده عزيز از بديهاي من درگذريد.برادرانم باور كنيد اين زندگي كه ما فكر مي كرديم اين زندگي اصلي انسان نيست اگر مي خواهيد زندگي اصلي را بفهميد و هميشه پيروزمندانه زندگي كنيد، دست از قرآن برنداريد. معني قرآن را زياد بخوانيد و زياد فكر كنيد تا مي توانيد دنبال خداشناسي برويد. ما هر چه در دنيا و سرگرمي هاي دنيا سرگرم باشيم، خود را گم مي كنيم. مثل خودم گاه بيگاه مي شد كه اصلا يادم مي رفت انسان هستم و بي هدف نيامدم اين دنيا و فكر ميكردم ديگر مرگي در كار نيست. وقتي فكر مي كردم بايد از اين دنيا بروم ،مي فهميدم زندگي يك بازي است. بله زندگي بازيچه است. مگر اينكه وقتهايمان را صرف بندگي خدا باشد. پيغمبر (ص) فرمودند: هر دلي كه با خواندن قرآن روشن شود آن دل به آتش جهنم نمي سوزد. دل خودتان را با خواندن قرآن روشن، در هر شب جمعه سوره مباركه واقعه را بخوانيد.حتما اين كار بكنيد و هر صبح زود سوره الرحمن را بعد از نماز بخوان و مرا دعا كن.
وصیت نامه شهید کافی نژاد:
بسمه تعالي
با نام خدا پاسدار حرمت خون شهداءو با سلام و درود به پيشگاه با عظمت ولي عصر امام زمان (عج) تعالي و همچنين نايب برحقش خميني عزيز و سلام به شهيداني كه همچون شمع سوختند اما راه كمال را براي ما روشن كردند و سلام به رزمندگان و بازماندگان معلولين و مجروهين و سلام درود به خانواده هاي شهدا و مادران شهدا. موضوع وصيت خود را آغاز مي كنم.خدايا خدايا عمر تباهي دارم در لحظه لحظه هاي عمرم آرزويم اين بود كه بتوانم سعادت خدمت در راه تو را داشته باشم وليكن سعادت نداشتم هم اكنون كه اين افتخار بزرگ را نصيب اين بنده ناقابل نمودي تا در صحنه نبرد حق و باطل به قيام بر عليه كفر و ظلم و ستم و به پيروي از حسين زمان (اطيعوالله و اطيعوالرسول و اولي الامر منكم) قيام كنيم و براي حاكميت مستضعفين و نابودي مستكبرين كه وعده اش را در قرآن عزيز نموده اي (و نريد ان نمن علي الذين الستضعفوا في الارض و نجعلهم ائمه و نجعلهم الوارثين) مرا توفيق چنين خدمتي نمودي سپاسگزارم و شكر تو را اي مهربان ترين مهربانان تنها آرزوي من پيروزي اسلام و مسلمين كه همان حاكميت مستضعفين است و طول عمر امام امت خميني بت شكن و نابودي تمامي مستكبران است. پدر بزرگوار و مادر مهربان و برادر و خواهر عزيزم من از شما طلب عفو مي كنم كه در خانه آنچنان كه مي بايست اخلاق نداشتم. مخصوصا مادر آنچنان مي بايست به شما احسان نكردم. خانواده محترم اين آخرين پيام من به شما باشد اميدوارم به حرفهايم گوش كنيد. خداوند عالم در قرآن كريم مي فرمايد ما انسان را آفريديم براي آزمايش و امتحان مثلا حضرت ابراهيم را مي گويند سر فرزندت را ببر. حضرت علي (ع) 25 سال خانه نشين مي شود و خلاصه هر كس را به گونه اي امتحان مي كند شما را نيز با شهادت من امتحان كرده است. يعني بايد شما در برابر مرگ من صبر زيادي داشته باشيد و نگوييد چرا يدا... كشته شد يا نگوييد او مرد. چون قرآن مي فرمايد شهيدان نمي ميرند اما از شماها انتظار دارم راه مرا كه راه امام و راه اولياء دين است ادامه دهيد. اميد است بياد من گريه نكنيد و سياه نپوشيد چون من به اينها احتياجي ندارم كسي را سرزنش نكنيد كه چرا يدا... را به كشتن دادي چون خودم اينگونه مردن را از وقتي كه اسلام را شناختم، خواسته ام. خدا صابرين را دوست دارد. چند خواسته اي كه دارم 1- مادر و پدر عزيزم و مؤمنين هر كس مرا مي شناسد برايم نماز وحشت بخوانيد. 2- روي قبرم چيزي ننويسد زيرا مي خواهم مانند هزاران شهيد ديگر گمنام باشد. 3- مرا تشييع جنازه نكنيد زيرا از روي شهيداني كه بدون هيچ تشييع جنازه اي زير خروارها خاك دفن شده اند خجالت مي كشم. 4- اگر خواستيد روي قبرم چيزي بنويسيد، بنويسيد پركاهي به آستانه كبريايي. مادرم كوه باش و چون كوه استقامت كن. مادرم براي شما چيزي ندارم به جز اينكه گرمي دستان مهربانت را و شما پدرم اي هستي من به جبهه مي روم و براي سرافرازي نامت جانم را بهمراه مي برم تا نثارش كنم به راه قرآن و تو اي خواهر و برادر عزيزم اگر من مي روم خوشحالم كه شما و تمام جوانان ايران در اين زمان و در كشوري زندگي مي كنيد سرتاسرش نور و رحمت خدا تابيده است.مادر باور كن در تمام دنيا هيچ چيز بعزيزي تو نمي رسد حتي جانم نخواهد توانست مانند تو گرامي و محبوب باشد. زماني كه مي انديشم ذرات وجودم همگي بر رويهم در اثر رنجها و زحمات شبانه روزي شما پرورش يافته دلم مي لرزد كه چرا موفق نشدم يكي از ميليونها حقي را كه بر گردنم داريد ادا نموده و شرمسارم از اين كه نتوانستم كوچكترين وظيفه خويش را نسبت بشما انجام دهم.
نظر شما
