با شهدای اطلاعات و عملیات لشکر41 ثارالله(2)/ شهید ابراهیم هندوزاده
دوشنبه, ۱۶ مرداد ۱۳۹۶ ساعت ۱۵:۲۱
عملیات والفجر هشت و بمب‌باران شیمیایی مقر واحد اطلاعات و عملیات لشکر 41 ثارالله، نقطه‌ی پایان زندگی زمینی شهید ابراهیم هندوزاده را رقم زد.
نوید شاهد کرمان، ابراهیم در نخستین ساعات بامداد روز نهم مرداد ماه سال 1339 در شهر کرمان به‌دنیا آمد، وی در دامان مادری متّقی رشد کرد، تربیت قرآنی یافت و در کنار تحصیل، با راهنمایی پدر و برادرش مصطفی، در جلسات مذهبی و مجامع فرهنگی و فکری و سیاسی شرکت کرد.
مقارن با گسترش امواج خروشان انقلاب اسلامی در سال 1357، موفق به اخذ دیپلم در رشته‌ی بازرگانی شد. او با شرکت فعّال در تظاهرات خیابانی و مردمی نقش پررنگی را در پیروزی انقلاب اسلامی ایفا کرد.
پس از تشکیل کمیته‌ی انقلاب اسلامی کرمان، وارد کمیته شد و در کنار فعالیت‌های نظامی، ایجاد و حفظ امنیت شهر و مبارزه با قاچاق، در فعالیت‌های تبلیغی و امر به معروف نیز مشارکت داشت.
ابراهیم هندوزاده در بهار سال 1359 وارد سپاه پاسداران شد و چندی بعد، به منظور مبارزه با عوامل تجزیه طلب به کردستان رفت. پس از رشادت‌های کم نظیری که در برخورد با ضدانقلاب از خود نشان داد، نهایتاً اوایل سال 1360 ره‌سپار جبهه‌های جنگ تحمیلی شد.
در پایان همان سال، با تشکیل واحد اطلاعات و عملیات، به عضویت آن واحد درآمد و با توجه به تجربه‌ای که از حضور در واحد تدارکات در کردستان کسب کرده بود، به عنوان مسئول تدارکات واحد اطلاعات و عملیات آغاز به کار کرد.
هر چند او مسئولیت تدارکات را به عهده داشت، امّا هم‌راه و پا به پای سایر پرسنل واحد در بسیاری از شناسایی‌ها شرکت می‌کرد.
روحیه‌ی دفاع از دین و پیروی کامل از مقام ولایت، به هم‌راه دلی پاک و فکری آسوده از تعلّقات دنیایی، او را پای‌بند به حضور در جبهه می‌کرد؛ به‌طوری که تا لحظه‌ی شهادت منطقه را ترک نکرد.
ابراهیم چنان شخصیت اطمینان بخشی داشت که گرم کننده‌ی محفل رزمندگان و تقویت کننده‌ی روحیه‌ی پاسداران و بسیجیان و مورد توجه فرماندهان لشکر بود. وی در بسیاری از کارهای سنگین نقشی گره‌گشا و کلیدی داشت و در سنگر حفاظت از اموال جبهه، رعایت قانون و جلوگیری از اسراف، نمونه بود.
روحیه‌ی شاداب او جذّابیت خاصّی برای اطرافیانش داشت؛ به‌طوری که خستگی و رنج دوری از خانه و کاشانه را از جسم و روح آنها بیرون می‌کرد و بدون حضور او مجلس و محفل‌شان سوت و کور بود. با تمام این‌ها، همه وی را به عنوان فردی مخلص و عابد و پارسا می‌شناختند.
شهامت، بی‌پروایی و ایثار ابراهیم تا بدان‌جا بود که نهایتاً جان خویش را در طبق اخلاص گذاشت و فدا نمود. عملیات والفجر هشت و بمب‌باران شیمیایی مقر واحد اطلاعات و عملیات لشکر 41 ثارالله، نقطه‌ی پایان زندگی زمینی وی را رقم زد.
او که در تاریخ 24 بهمن 1364، پس از بمب‌باران شیمیایی قرارگاه به‌شدّت آسیب دیده بود، ابتدا به بیمارستان لبافی‌نژاد تهران، و سپس در تاریخ 26 بهمن ماه جهت مداوا به انگلستان اعزام شد، اما شدّت صدمات وارده به حدّی بود که نهایتاً در تاریخ سوم اسفند ماه 1364 به شهادت رسید.
گفتنی است، اولین یادواره شهدای اطلاعات- عملیات لشکر 41 ثارالله(منطقه جنوب شرق) پنج شنبه 19 مرداد در حسینیه ثارالله کرمان برگزار می شود.
نظر شما
