شهید محمدرضا حسنی مقدم: نمازهای جمعه را ترک نکنید

 در این لحظات پایانی که آخرین روزهای عمر خود را می گذرانم توانسته ام اندکی به خویش برگردم و با خدای خود به تنهایی راز و نیاز بکنم. خدایا تو خود می دانی که قلبم در تاریکی گناهانم تیره و تار گشته و کارهایم و اعمالم موجبات خشم و غضب تو گردیده است و همیشه عقلم مغلوب هواهای نفسانی من بوده است.

 پیروی از دستورات تو کم و پیروی از معصیت ها و زشتی ها فراوان کرده ام. زبانم پایگاهی برای تهمت ها، بدگویی ها، غیبت ها، ناسزاها، تو هین ها، شایعه ها، فحاشی ها و گناهان دیگر بوده است. عمرم در راه گناه و نافرمانی از دستورات تو به تباهی رفته است و با خود جز کوله باری سنگین از گناه به پیشگاه تو نیاورده ام و در اجتماع خود جز یک موجود مصرف کننده و سربار جامعه و مفسد فی الارض نبوده ام. خدایا بار گناهان برشانه های من سنگینی کرده و خودم را با اعمالم در ردیف اسفل السافلین قرار داده ام .از خود بیزار شده ام و هیچکس قادر نیست مرا ازاین منجلابی که خود برای خویش ساخته ام بیرون بکشد.

 خدایا هزاران بار توبه کرده و توبه شکسته ام. روحم از ناپاکی ها و زشتی ها و کثرت گناهان آلوده گشته است.پاهایم به خطا رفته و چشمانم به جهت خلاف نگریسته و دستانم خلاف عمل کرده و عقلم و فکرم به کارهای حرام و گناه اندیشیده است. خدایا هیچ پناهگاهی ندارم و از کثرت گناهان دعاهای من بی اثر گشته و حاجت های من ناروا گردیده و در عرض تو به من انقلاب اسلامی را داده تو به من امام امت خمینی عزیز و امت حزب الله را داده و با این همه نعمت و لطفی که در حق من کردی باز از تو روی گردانیدم. با وجود این خدایا با من چه تدبیر خواهی کرد ای پوشاننده عیب ها و ای آگاه به همه غیب ها و ای کشف کننده همه پنهانی ها ای که در خلوت ناظر اعمال زشت و ناپسند من بوده ای با من چگونه رفتار خواهی کرد .خدایا گناهان من به قدری مرا در تنگنا و بن بست قرار داده که قدرت عقل و اندیشیدن در راه تو را از من سلب کرده است و راهی جز جهاد در راه تو و شستن گناهانم در حمام خون و جنگ برایم نمانده است آخر تو خود گفته ای که (آنان که از وطن خود هجرت نمو دندو از دیار خویش بیرون شده و در راه خدا رنج کشیدند و جهاد کرده و کشته شدند هیچ ترس و اندوهی از گذشته خود نداشته باشند)