وصيت نامه شهيد عباس كارگر/ پاسدارى یعنی خدمتگذارى به مردم و اسلام
چهارشنبه, ۱۰ مرداد ۱۳۹۷ ساعت ۰۸:۲۱
سپاس پروردگار متعال را كه مرا بر شغل پاسدارى كه خدمتگذارى به مردم و اسلام و ادامه دادن راه شهيدان است منت نهاده و من كبوترى رها شده به سوى سعادت هستم.
نوید شاهد کرمان، شهید «عباس كارگر برزي» بيستم اسفند 1343، در روستاي كشكوئيه از توابع شهرستان رفسنجان به دنيا آمد. وی در هشتم مرداد 1361، در مهران به شهادت رسيد. پيكر وي پس از تفحص سال 1365، در شريف‌آباد رفسنجان به خاك سپرده شد.
گزیده ای از وصيت نامه شهيد عباس كارگر را مرور می کنیم:
ابتدا سپاس بايد گفت پروردگار متعال را كه مرا بر شغل پاسدارى كه خدمتگذارى به مردم و اسلام و ادامه دادن راه شهيدان است منت نهاده و رحمت بر پيامبران و فرسنتدگان او كه سعادت در راه خود را به ما نشان دادند و سپاس خدايى را كه مرا از خاك خلق كرد و به خاك بر ميگرداند چقدر عالى است كه انسان اين نداى حق را پاسخ دهد و در راه او جهاد نمايد من خودم را كبوترى رها شده كه به سوى سعادت پرواز مى نمايد حس مى كنم و چه ننگ است انسان در بستر لحاف بميرد.
خانواده عزيز پدرو مادرم از اينكه فرزند خوبى نبودم واقعا شرمنده ام و اميدوارم كه مرا ببخشيد و تو هم چون ما در بقيه برادران شهيدم افتخار كن كه من در چنين راهى قدم گذاشته ام، اى امت شهيد پرور كه خونها براى اسلام داده ايد و مى دهيد جوانان ما ديگر لاله هاى سرخ را براى حجله گاه عروسى شان نمى خواهند آنها لاله ها را براى حجله گاه شهادتشان مى خواهند.
اى برادران و خواهرانم اگر دفاع نكنيم و فرداى قيامت روز سرنوشت انسانها چه جوابى بدهيم كفر با اينكه مى دانند كه كفرايى مى ترسند اول كه براى اسلام مى جنگيم پس ترس معنى ندارد و از شما مى خواهم در دعاها يتان (امام را) دعا كنيد و امام را تنها نگذاريد .
خواهرانم زينب وار در مقابل ناملايمات زندگى دست و پنجه نرم كنند و از خانواده ام مى خواهم كه براى مرگ من گريه نكنند و اگر گريه كنند راضى ندارم .
دوستان و اشنايان و همرزمانم وحدت را حفظ كنيد و با ادامه دادن راه شهدا كه بزرگترين سلاح ما مى باشد مشت محكمى بر دهان ابر قدرتها ى جهان خوار بزنيد و مبادا امام امت اين قلب و اين هديه خدا را تنها بگذاريد و از نماز شب كوتاهى نكنيد كه اين راهى است براى رسيدن به كمال انسانى .
به اميد پيروزى رزمندگان اسلام و دعا براى اما م را فراموش نكنيد.
نظر شما
