«امام حسین(ع)» در وصیت نامه شهدای استان کرمان
نوید شاهد کرمان، راهی که امام حسین (ع) در پیش گرفت به خدا ختم شد زیرا سیر و مرگش رحمانی بوده است. تسلیم محض در مقابل اراده ی الهی و واگذار کردن امور به او و از او توفیق طلبیدن، از نکات مهم و ارزشمند در سخنان امام حسین (ع) است.
وصیت نامه های شهدا نیز گواه رهایی از دنیا و پیوستگی با محبوب، تکیه و اتصال به پروردگار و تسلیم در برابر خداوند متعال است و تمام افکار، حرکات و سکنات شهیدان در جبهه های جنگ برای جلب رضای الهی بوده است و در ستیز با دشمن، فرمان الهی را پاس می داشتند و جز رضای او پاداش نمی طلبیدند.
در ادامه وصیت نامه شهدای دوران دفاع مقدس با موضوع امام حسین(ع) را باهم مرور مي‌كنيم:
از هابیل تاکنون همیشه و در همه حال بین دو نیروی حق و باطل مبارزه ادامه داشته، و دارد و خواهد داشت و در پیشگاه تبارک و تعالی سربلند کسی است که در جبهه و جناح حق بوده باشد و در عصر و زمان ما نیز جبهه باطل عراق تنها نیست بلکه تمامی ابرجنایتکاران شرق و غرب هستند و جلودار قافله کفر ستیز ما امام حسین (ع) بود و رهبر و فرمانده اصلی ما صاحب الزمان است و امام مهدی عج پسر فاطمه است ملت ما بحمداله امروز چنان بیدار شده است که تنها با چندین قدرت جهانی، کمونیسم، مارکسیم، صهیونیسم، و امپریالیزم می جنگد.
شهید «محمود ابولی»
حسین زمان خمینی کبیر را یاری کنید. اگر شما جوانان در آن زمان نبودید که در جنگ به یاری امام حسین شرکت نمائید حالا باید به یاری فرزند پاس حسین که ادامه دهنده راه سرخ و خونین حسین بن علی می باشد برخیزید و زمینه را برای آمدن امام زمان فراهم نمائید و تمام جهان را در زیر لوای اسلام بگشایند.
شهید «غلامرضا اکبرزاده»
جوانان عزیز امروز تاریخ تکرار می شود و زمان امام حسین (ع) دوباره آغاز شده است و ندای هل من ناصر ینصرنی امام حسین و رهبر کبیر انقلاب در گوشه و کناز این جهان به گوش می رسد بر شما است که لبیک گفته و در این جهاد شرکت فعالانه کرده و امام حسین ع را از خود راضی و خشنود سازید و بتوانید در این جنگ که به گفته اما نعمت الهی است از این نعمت برخوردار باشید.
شهید «احمد امیری»
(خطاب به والدین) از شما می خواهم برای من گریه نکنید اگر گریه می کنید برای امام حسین گریه کنید از شما می خواهم که برایم لباس سیاه نپوشید و گریه هم نکنید و خدا را شکر کنید که فرزند داشته اید و در راه خدا آن را داده اید.
شهید «احمد بازماندگان»
برما واجب است که زیر بار ذلت کفر و ستمگران نرویم و به ندای امام حسین که فرمود هیها امنا الذله لبیک گویم.
شهید «غلامرضا اکبرزاده»
شما یک لحظه فکر کنید امام حسین و یارانش و صدها هزار شهید دیگر جان و مال خود را در چه راهی فدا کردند جز این که برای اسلام و قران بود، نه ، نه ـ هرگز ـ غیر از این نبود.
شهید «سیداحمد باقری»
بعد از شهادتم مبادا بر من گریه کنید و هروقت که به یاد من افتادید و خواستید گریه کنید و یا این که برسر قبر من می آیید ان لحظه به فکر کربلای امام حسین باشید که در آن زمان با کافران و ستمکاران برای برجا ماندن اسلام و آزادی تمام مسلمانان از زیر سلطه یزید و جنایتکاران چگون جان خود و فرزندان عزیزش را تقدیم حق تعالی نمود.
شهید «سیداحمد باقری»
خدایا خودت شاهدی که انقلاب ما انقلابی به حق، در راه همان راهی است که امام حسین و علی ابن ابیطالب در آن راه خدا شدند است پروردگارا قدمی که در این راه برداشته ام قبول درگاهت بفرما
شهید «علی باقری»
پس از شهادت من برای مرگ خونبار من گریه نکنید و هر وقت که خواستید برای من گریه کنید به یاد علی اکبر و قاسم ابن الحسن و علی اصغر طفل شیرخوار امام حسین گریه کنید. .. مادرجان در مرگ خونبار من ناله های زیاد بلند نزنید که دشمن قران و دشمن خدا و دشمن ما شاد شود.
شهید «علی برجسته»
اری ، زمان زمان صدر اسلام است و مکان نیز عینیت آن مکان را پیدا کرده است در آن زمان نیز رسول اله قیامی به نام توحید و یکتاپرستی را به پا کرد و در دوران ما نیز رسولی چون خمینی در ادامه صدای رسای رسول اله را بلند تر نمود و ادامه فریاد او را به جهان سانید اری در کشور ما نیز عده ای به نام راهیان کربلا که لبیک گوی پیامبر و رسول و هدایتگر زمانشان گردیدند و ما نیز جزو آن کسانی بودیم که در این جریان لبک گفتیم و عاشقانه با سراز پانشناختن به سوی قتلگاه دویدیم ، آمدیم تا یا اسلام را به پیروزی نهائی برسانیم یا چون فرزندان رسول اله و یا چون یاوران امام حسین جانمان را فدای اسلام کنیم و خونمان را به روی زمینها بریزیم آری اگر هیچ کارم نتوانم بکنم همین که خونم به خون دیگر شهدا پیوند بخورد خودش دریای خروشان می شود و موجب نابودی کافران می گردد.
شهید «محسن باقریان»
اگر من موفق نشدم که گوشه ضریح حضرت امام حسین (ع) را بوسه بزنم و این آرزو بر دلم ماند ولی امیدوارم که زیارتش را نصیب این امت بگردانی.
شهید «جعفر بلوچی»
این دنیا دار فانی است بایست آن را ترک نمود و هیچ کسی هم تاکنون در این دنیا باقی نمانده است و نخواهد ماند و بالاخره همه باید بروند و راه آخرت را در پیش گیرند پس چه بهتر که در میدان رزم و در حال نبرد از دنیا برویم و در راه خدا کشته شویم و سعادت شهادت در راه او نصیب ما شود تا در روز قیامت بتوانیم در برابر امام حسین ع سر خود را بالا نموده و بگوئیم ما هم به ندای حسین زمان خود نوه پاک و مطهر خمینی بت شکن لبیک گفتیم و او را یاری نمودیم و یا لااقل بتوانیم جوابگوی خانواده شهدا باشیم.
شهید «جعفر بلوچی»
