شهید «احمدیار شيخ حسيني»: قدر نعمت ولایت را بدانید
دوشنبه, ۳۰ مهر ۱۳۹۷ ساعت ۲۲:۰۰
بیایید از این نعمتی که نصیبمان شده قدر آن(ولایت) را بدانیم، ما در نعمت غوطه وریم، ولی قدر نعمت نمی دانیم، قدر آن را کسی می داند که یا در لبنان یا در فلسطین آرزو می کند که چنین رهبری داشته باشد.
نوید شاهد کرمان، شهید «احمدیار شيخ حسيني» چهارم ارديبهشت 1330، در روستاي باب‌گلوئيه از توابع شهرستان بافت چشم به جهان گشود. وی تا پايان‌مقطع ابتدايي تحصيل‌كرد. سال 1353، ازدواج نمود و صاحب پنج پسر و دو دختر شد. پاسدار بود، چهاردهم مهر 1374، در رابـر بافت بر اثر سانحه تصادف هنگام ماموريت به شهادت رسيد. مزار وي در زادگاهش واقع‌است. برادرش الله‌يار نيز به شهادت رسيد.
بخش هایی از وصیت نامه شهید احمدیار شیخ حسینی را با یکدیگر مرور می کنیم:
بسم الله الرحمن الرحیم
بنام خداوند تبارک و تعالی که جهان را خلق کرد و در کنار خلق کردن انسان را از خاک بیافرید و آنها را در بهشت برین جای داد ولی نگفته نماند که شیطان از همان اول انسان را گول زد و از بهشت بیرون کرد واز خداوند است که فرمود بروید از بهشت بیرون که عده ای از شما با عده ای دیگر دشمنید و هر وقت که به طرف حق بروید پیروزید و جایتان بهشت برین است .
هرکس که سرپیچی از حق کند و به طرف باطل برود جایش جهنم است . اما ای ملت شما درعرصه ای از زمان قرار گرفته اید که باید امتحان الهی را به طور احسن پس داده و در آخرت در پیشگاه خون شهدا صدراسلام تاکنون مسئول نباشید. یعنی جنگ ما تنها شعار احتیاج ندارد آنچه که احتیاج دارد عمل کردن به شعار است اگر جنگ جنگ می گویید بیایید در میدان نبرد و خود را آماده نبرد نمایید.
اما این جنگ خواه ناخواه روزی تمام خواهد شد آنهایی آمدند جبهه سر را بالا نگه داشته و با خوشحالیت در دنیا می گردند واگر هر کاری قسمتشان شد یعنی اینکه شهید شدند و یا اسیر و یا مجروح و یا سالم ماندند خوشحالند ولی شما که شعار داده و عمل نکرده اید پشیمانید . آن وقت است که دیگر پشیمانی سودی ندارد.
خداوند انسانها را در هر زمانی به گونه ای امتحان می کند زمانی با زلزله ای زمانی با آمدن آب و باران زمانی با جنگ ولی زمانی است که مرد می خواهد که عمل کند جنگ و جبهه که مرگ را برای انسان نزدیک نمی کند هرکس که جبهه آمد کشته نمی شود وهرکس که پشت جبهه باشد زنده نمی ماند.
اما وای بر مرد که نامش مرد باشد مردی ظاهری ولی در باطن او زن هم بدتر وای بر مردی که دربستر بمیرد در صورتی که امام ندا در دهد که یاور می خواهم شما وقتی که مصیبتی از امام حسین واهل بیتش خوانده میشود گریه میکنید و می گویید فدای تو یا حسین ای کاش در صحرای کربلا می بودیم و حسین را تنها نمی گذاشتیم ولی حالا بیایید از این نعمتی که نصیبمان شده قدر نعمت را بدانیم ما در نعمت غوطه وریم ولی قدر نعمت نمی دانیم.
قدر آن را کسی می داند که یا در لبنان یا در فلسطین آرزو می کند که چنین رهبری داشته باشد. اما ای پدر و مادرم در مرگ من گریه نکنید اگر فیضی نصیبم شد سیه مپوشید که دشمنان اسلام شاد شوند مرا حلال کنید که برای من زحمت بسیار کشیدید اما برادران و خواهران که شما از اول راه را انتخاب کنید یعنی برادرانم بسوی خدا گام بردارید و شما ای خواهرانم همچون دیگر خواهران مسلمان حجابتان را رعایت کنید حجاب شما کوبنده تر از خون من است اما در آخر امام را تنها نگذارید دعاکنید که بتواند وظیفه اش را به صاحبش برساند .
نظر شما
