تابوت مرا بر جای بلند بگذارید تا بوی وطن به مشام من بخورد
جمعه, ۱۷ اسفند ۱۳۹۷ ساعت ۲۲:۱۶
در وصیت نامه شهید «غلام رضا پاکروانان» آمده است: دست من را از تابوت بیرون بگذارید تا مردم ببینند که دست خالی از دنیا می روم، چشم من باز بگذارید تا مردم بدانند چشم انتظار کسی هستم، تابوت مرا بر جای بلند قرار دهید تا بوی وطن به مشام من بخورد.
به گزارش نوید شاهد از کرمان، شهید «غلام رضا پاکروانان» دهم‌آبان 1349، در روستاي ميمونيه از توابع شهرستان بردسير متولد شد. وی تا دوم راهنمايي درس خواند و به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. سرانجام در شانزدهم دي 1366، در فاو بر اثر اصابت گلوله شهيد شد. مزار وي در گلزار شهداي بردسير واقع است. برادرش رمضان نيز به شهادت رسيده است.
بخش هایی از وصیت نامه شهید «غلام رضا پاکروانان» را مرور می کنیم:
بسمه تعالی
با سلام و درود بر مهدی موعود عجل الله و نایب برحقش خمینی بت شکن و با سلام و درود بر روان پاک شهیدان از صدر اسلام تاکنون.
خدمت پدر و مادر عزیزم سلام عرض می کنم و این سلام گرم و صمیمانه مرا که از اعماق دل سرچشمه می گیرد از اهواز می گذرد و به سوی شما رهسپار است پذیرا باشید.
در گوشه ای از قلب پر مهر و محبت خود جای دهید. مرا ببخشید که نتوانستم زحمات شما را جبران کنم از شما طلب بخشش دارم. از شما التماس دعا دارم و امیدوارم مرا به عنوان فرزند حقیر خود ببخشید.
مادرجان زحمت مرا کشیدی امیدوارم که حضرت فاطمه زهرا(س) خودش اجرت را بدهد. خدمت برادر کوچک خودم مهدی سلام عرض می کنم امیدوارم که حالت خوب باشد و کمک پدر و مادر بدهی. درست را خوب بخوانی و به جاهای خوب برسی از پدر و مادر مواظبت کن و نگذار که داغ برادرمان برای آنها تازه باشد آنها را کمک کن.
هر شب جمعه به جای من هم فاتحه بخوانید. بگویید که پوتین های تو را پوشیدم تفنگت را مردانه برداشتم سنگرت را خالی نگذاشتم و کلاهت را بر سر نهادم و جای تو را در سنگر پر کردم.
اگر من شربت شهادت نوشیدم مادر مانند زینب(س) باش خواهرم تو هم زینب وار زندگی کن مادرم اگر شهید شدم اولین وصیت من این است که مقداری آب از آبهای بردسیر به گلوی من بریزید دست من را از تابوت بیرون بگذارید تا مردم ببینند که دست خالی از دنیا می روم.
چشم من باز بگذارید تا مردم بدانند چشم انتظار کسی هستم تابوتم را سیاهپوش کنید تا مردم بدانند من داغ کسی را دارم . تابوت مرا بر جای بلند قرار دهید تا بوی وطن به مشام من بخورد. خواهر و مادرم زینب وار باش. پدر داغ مرا تحمل کن و مادر و خواهرم را دلداری بده. اگر خدا خواست و شربت شهادت ننوشیدم 20 روز دیگر مرخصی می آیم.
نظر شما
