پیرو مکتب سرخ شهادتم
پنجشنبه, ۰۸ فروردين ۱۳۹۸ ساعت ۲۱:۰۹
در وصیت نامه شهید «اصغر سیدی مرغکی» آمده است: من راهی را انتخاب کردم که حسین انتخاب کرده بود راهی که سعادت در آن است و هیچ نیروی نمی توان مرا از این راه باز دارد، من پیروی مکتب سرخ شهادتم و با صدای بلند داد می زنم وما اهل کوفه نیستیم حسین تنها بماند.
به گزارش نوید شاهد از کرمان، شهید «اصغر سیدی مرغکی» يكم مرداد1340، در روستاي مرغك از توابع‌شهرستان بم به دنيا آمد. وی تا پايان مقطع متوسطه درس خواند و ديپلم اقتصاد گرفت. به عنوان بسيجي درجبهه حضور يافت. سرانجام در ششم فروردين1361، در دشت‌عباس بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسيد. مزار وي در گلزار شهداي گل ملك بم واقع است.
بخش هایی از وصیت نامه شهید «اصغر سیدی مرغکی» را می خوانیم:
بسم رب الشهداء والصدیقین
و اعدوالهم ما استطعتم من قوه در برابر دشمنان آنچه توانایی دارید آماده کنید.
سلام بر حسین شهید سلام برمهدی و سلام بر نایب بر حق و نور چشم امت امام خمینی و سلام بر پدر و مادر و خواهر و برادران خودم و سلام بر ملت و امت شهیدپرور ایران.
پدر و مادر من فرزندی خوب برای شما نبودم بطور شاید و باید توانسته بودم برای شما و جامعه ام خدمت کنم .پدرجان برایم گریه نکنید برای علی اصغر گریه کنید، مادر تو نیز چون زینب صبر و شکیبا و استوار باش، برایم گریه نکن، برای علی اصغر گریه کن و مادر مرا حلال کن.
خواهران و برادران شما نیز برایم اشک نریزد، زیرا موجب خشنودی منافقان می شود آنانکه زندگی را در مادیات می بینند من راهی را انتخاب کردم که حسین انتخاب کرده بود راهی که سعادت در آن است و هیچ نیروی نمی توان مرا از این راه باز دارد، من پیروی مکتب سرخ شهادتم و با صدای بلند داد می زنم وما اهل کوفه نیستیم حسین تنها بماند. مگر امت بمیرد امام تنها بماند .
پدر و مادر این را هم بدانید موقعی که یاس و ناامیدی در من رسوخ می کند آیه از قرآن می خوانم آرام می شوم و به پیمان خود استوارتر می شوم و به عاشقان حسین توصیه می کنم بعد از ما کربلا و ایران را ترک نکنید و از همه دوستان می خواهم مرا حلال کنند.
پدر بالاخره انسان روزی می میرد و سعادت در آن است که در راه خدا کشته شود .دوستان به امید رو زی که بتوانید قدس را آزاد کنید .
پدر و مادر و خواهر و برادر از شما می خواهم برایم به هیچ وجه گریه نکنید و برایم سیاه نپوشید، زیرا دشمنان اسلام شاد می شود اگر می خواهد روحم را نیازارید، گریه نکنید و هیچ کس حق ندارد به پدرم تسلیت بگوید، زیرا خدا می فرماید (ولا تحسبن الذین قتلو فی سبیل الله امواتا بل احیا عند ربهم یرزقون)
گمان نکنید آنان که در راه خدا کشته می شوند مرده اند بلکه آنها زنده اند و در پیشگاه خداوند روزی می خورند .
پدر 1420 سال بیش کربلا بود و حسین اکنون نیز همان کربلا و همان عاشورا و همان حسین زمان خمینی بزر گ است (بر ماست) که جبهه ها را تقویت کنیم .
پایان پیام/
نظر شما
