ایثارگران در خط مقدم مبارزه با کرونا ایستاده اند
چهارشنبه, ۱۰ ارديبهشت ۱۳۹۹ ساعت ۱۶:۲۱
آزاده سرافراز «یعقوب هادی زاده» می گوید: ایثارگران همواره در خط مقدم مبارزه با کرونا قرار دارند و این ایثارگری ها در دوران دفاع مقدس و اسارت در زندان های حزب بعث عراق به طور قابل ملاحظه ای مشهود بود.
نوید شاهد کرمان: شهادت بالاترین درجه ایثار اجتماعی در بین مردم است، امروزه در زندگی همه ما، قهرمانانی هستند که لابه لای برگ های دفتر زندگی، غریبانه ایثار و فداکاری را زندگی می کنند.
جانبازان و ایثارگران ما همواره در خط مقدم ایثارگری قرار داشته اند و آزاده سرافراز«یعقوب هادی زاده» یکی از همین ایثارگرانی است که به رغم جانبازی همچنان در راه کمک به نیازمندان گام برمی دارد.
این جانباز و آزاده دوران دفاع مقدس در گفتگو با خبرنگار نوید شاهد کرمان به تشریح فعالیت های خود در بحث ایثار اجتماعی و مبارزه با بیماری کرونا پرداخته است که ماحصل این گفتگو تقدیم حضورتان می شود.
نوید شاهد کرمان: لطفا خودتان را برای خوانندگان نوید شاهد معرفی کرده و بفرمایید در چه سالی به جبهه اعزام شدید؟
یعقوب هادی زاده متولد 1340 در شهر رفسنجان و دبیر زبان انگلیسی دبیرستان تیزهوشان هستم که البته در حال حاضر تدریس ندارم و به عنوان مربی پرورشی فعالیت می کنم. بنده در سال 1360 در حالی که با تعدادی از دوستان امتحانات ثلث دوم را به پایان برده و برای ادامه تحصیل در ثلث سوم آماده می شدیم تصمیم گرفتیم به جبهه برویم.
انگیزه ما از رفتن به جبهه سفارش امام خمینی(ره) بود که فرمودند جبهه را خالی نگذارید، ما از طریق دفتر بسیج ثبت نام کرده و با گذراندن یک دوره فشرده آموزش در کرمان به اهواز رفتیم. هنگامی که به منطقه رسیدیم، رزمندگان برای عملیات فتح المبین آماده می شدند. ما در شب نخست عملیات به عنوان خط شکن عمل کردیم و در شب دوم مطابق با دوم فروردین 1361 که به همراه تیپ 88 لرستان نیروی پشتیبانی بودیم به اسارت نیروهای عراقی درآمدیم و به مدت 8 سال و پنج ماه در اسارت نیروهای بعثی بودیم.
نوید شاهد کرمان: درباره نحوه جانبازی و محدودیت هایی که بعد از جانبازی برای شما ایجاد شد توضیح دهید.
ما به مدت 40 روز در جبهه بودیم و سپس به اسارت نیروهای دشمن درآمدیم و در دوران اسارت به دلیل کمبود شدید مواد غذایی و عدم امکانات بهداشتی و دارویی دچار ناراحتی شدید معده و کلیه و ضایعات پوستی شدیم. به خاطر دارم در اردوگاه رمادی یک دندانپزشک درجه دار همیشه مست بود که دندان های سالم بچه ها را می کشید و دندانهای خراب را باقی می گذاشت و اسرا از ترس این موضوع به دندان پزشکی نمی رفتند و به همین دلیل مشکلات زیادی برای آنان به وجود می امد. در مورد محدودیت های جانبازی در حال حاضر دارو مصرف می کنم وهمچنین اینکه به دلیل علاقه به تدریس و مدرسه و در عین اینکه می توانستم حالت اشتغال به کار از بنیاد شهید بگیرم، اما به تدریس می پردازم و در هفته دو روز به مدرسه می روم.
نوید شاهد کرمان: خاطره ای از سپهبد شهید «حاج قاسم سلیمانی» به یاد دارید؟
قبل از عملیات فتح المبین در قرارگاه شهید کازرونی مستقر بودیم و سردار سلیمانی فرمانده تیپ ثارالله بود. ایشان از مقر گروهان ها بازدید کرده و به سخنرانی می پرداخت و همچنین در سال 1372 به اتفاق شهید سلیمانی به سفر حج رفتیم.
نوید شاهد کرمان: از ایثارگی ها و فداکاری های رزمندگان در دوران اسارت خاطراتی را برایمان بازگو کنید.
دوران اسارت سرشار از خاطرات است، رزمندگانی که تازه اسیر می شدند و ساعت ها و حتی روزها آب و غذایی به آنها داده نمی شد و اسرا اولین کاری که می کردند از آب و غذای خود به آنها می دادند. حتی برای آنها لباس آماده می کردند. اسرای تازه وارد به دلیل شکنجه های زیاد عموما دچار ضعف بدنی شده و خون زیادی از آنها رفته بود و مختصر میوه ای که بین اسرا توزیع می شد را برای آنها نگه می داشتند تا انرژی از دست رفته خود را بازیابند.
این ایثار و گذشت شامل تمام اسرا بود، حتی با مختصر حقوقی که می دادند بعضا برای پیرمردها سیگار تهیه می کردند، شیر می خریدند و ماست درست می کردند و لباس های آنها را می شستند و حمامشان می کردند.
خاطره ای از نماز جماعت ذکر کنم، در اردوگاه برپایی نماز جماعت ممنوع بود و عراقی ها در این باره بسیار سخت می گرفتند، اگر نماز جماعت برپا می شد پیش نماز و ارشد آسایشگاه را به شدت کتک می زدند. بارها اتفاق می افتاد که از بچه های مومنی که پیش نماز بودند و از لحاظ جسمی نحیف بودند، برخی از رزمندگان خود را پیش نماز معرفی می کردند و بجای پیش نمار اصلی کتک می خوردند.
البته عراقی ها بعد از مدتی دیدند بچه ها در این باره کوتاه نمی آیند و نماز جماعت همچنان ادامه دارد و کتک زدن اسرا تعطیل شد.
نوید شاهد کرمان: ایثارگری و فداکاری ایثارگران در حال حاضر نیز ادامه دارد. شما در این زمینه چه فعالیت هایی انجام داده اید؟
ایثارگران همواره در خط مقدم مبارزه با کرونا قرار دارند و این ایثارگری ها در دوران دفاع مقدس و اسارت در زندان های حزب بعث عراق به طور قابل ملاحظه ای مشهود بود.
بنده مسئول هیئت فرهنگی مذهبی آزادگان رفسنجان هستم، پس از شیوع بیماری کرونا در مرحله اول یک شماره حساب اعلام کردیم برای کمک به نیازمندان و با این پول و کمک بنیاد شهید کرمان اقددام به تهیه پارچه برای تولید ماسک کردیم. در خانه آزادگان رفسنجان که قبل از کرونا هر ماه و سه شنبه اول ماه با حضور آزادگان رفسنجان جلسه تشکیل می دادیم به دلیل اینکه امکان برگزاری جلسات مقدور نیست، اقدام به تجهیز امکانات با کمک بسیج خواهران پایگاه ولی عصر کردیم و کارگاه کوچک تولید ماسک راه اندازی شد.
در این کارگاه از ابتدای شیوع کرونا تا اول ماه رمضان در دو شیفت کاری 12 نفر صبح و 12 نفر بعدازظهر مشغول به کار بودند و الان به خاطر ماه رمضان تعداد افراد کمتر شده است.
همچنین در حال حاضر به اتفاق دوستان اقدام به تهیه محلول ضدعفونی کرده و پک بهداشتی شامل محلول ضدعفونی و ماسک رابین 183 خانواد ایثارگر در رفسنجان توزیع کردیم.
نوید شاهد کرمان: فکر می کنید ترویج ایثار اجتماعی در جامعه چه نتایجی به دنبال دارد؟
ایثار در انواع خود همواره قابل ستایش بوده و هست و جامعه را باید به این سمت هدایت کرد، هنگامی که تصاویر کمک مردم و کمک های مومنانه را از تلویزیون می بینم، اشک شوق میریزم. همه دست به دست هم داده اند تا برای خانواده هایی که بر اثر کرونا آسیب دیدند به خصوص کارگران فصلی کمک ارسال شود. مساجد در این زمینه فعال هستند و به نیازمندان در کمال ادب و به نحوی که عزت نفس آن ها خدشه دار نشود کمک رسانی می شود. باید توجه داشت که در این زمینه تبلیغ بسیار موثر است و رسانه ها باید همه را تشویق کنند تا این ایثار و گذشت ادامه داشته باشد.
پایان پیام/
نظر شما
