همچون زینب (س) در برابر مصیبت‌ها صبور باشید
دوشنبه, ۲۳ تير ۱۳۹۹ ساعت ۰۷:۵۵
نوید شاهد – مادرم! دوست دارم همچون زینب مقاوم و در مقابل مصیبت‌ها، صبر به خرج بدهی و یار خواهر باشی که او هم جوانی را تقدیم انقلاب اسلامی نمود. مادر تو را دوست دارم و بدون تو وارد بهشت نخواهم شد.
به گزارش نوید شاهد کرمان، شهید عباس پوربهاء‌الدينی زرندی يكم تير 1343، در شهرستان زرند متولد شد. وی تا پايان مقطع متوسطه تحصيل كرد و ديپلم راه و ساختمان گرفت. به عنوان بسيجی در جبهه حضور يافت و سرانجام در پنجم ارديبهشت 1366، در بانه بر اثر اصابت تركش شهيد شد.
در ادامه بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید "عباس پوربهاء‌الديني زرندي" را می‌خوانیم:
مشتاق دیدار خالق خود هستم
خدایا! مرا به آنچه که بر زبان آوردم و بر این کاغذ نوشتم مومن بدار و کمکم کن تا در مقابل ناملایمات زندگی به یاد تو باشم و در شادی شکرگزار نعمات فراوان تو باشم. خدایا! خداوندا! این بندۀ گناهکار و معصیّت‌کار را ببخش و قلم عفو بر اعمال زشت و ناپسندم بکش. از این که چشم‌هایم، گوش‌هایم، زبانم و تمام اعضای بدنم را که برای پرستیدن تو لایق بوده به راه بد کشاندم و خدایا! مرا از شرّ هوای نفس که چون یک حیوان وحشی بر ایمانم می‌تازد، نگاه دار.
خداوندا مرا کمک کن که سخنانم در راه ثنا و ستایش تو باشد. خدای من، چگونه به تو فکرکنم در حالی که سر تا پای معصیت و گناهم. خدایا، مرا ببخش که این چنین با تو با این زبان گنهکار سخن می‌گویم. خدایا، من شهادت می‌دهم که تو بهترین، والاترین و لایق‌ترین هستی که بندگانت تو را بپرستند. تو از ما بی‌نیازی و ما به تو نیازمندیم. تو خالقی و ما مخلوق. خدایا، گناهان ما را ببخش و با رحمتت با ما رفتار کن نه با عدالتت، چون تو بهترین عادل هستی و ما گنهکار، پس ما را ببخش و با رحم و رحمانیتت با ما رفتار کن چون تو بهترین بخشنده در هر دو جهانی. پس خدایا! قبولم کن و مرا به سوی خود بخوان که مشتاق دیدار خالق خود هستم.
جبهه‌ها را مقدّس بشمارید
از خانوادۀ محترمم می‌خواهم که از دوستان و آشنایان که حقی بر گردن انقلاب ندارند و همیشه، سنگ جلوی چرخ انقلاب بوده‌اند خواهش می‌کنم در مراسم من شرکت نکنند مگر این که از اعمال زشت خود دست بردارند و در مقابل خداوند توبه کنند و جبهه‌ها را مقدّس بشمارند و خود نیز رو به جبهه‌ها بیاورند که خدا در جبهه‌ها است.
پدر جان اگر من در کودکی موجب ناراحتی‌تان را فراهم کردم و در بزرگی جز سختی برای شما به ارمغان نیاوردم، حالا که این دنیای پر زرق و برق از جلوی چشمان من رخت بربست، هم اکنون دنیای آینده را بهتر از گذشته می‌توانم ببینم و لمس کنم. پدر جان، از دوری من به خود ناراحتی راه ندهید و خوشحال باشید که عزیزتان به عزیزان اباعبدالله می‌پیوندد.
بدون مادرم وارد بهشت نمی شوم
سلام من و سلام تمام شهدای اسلام بر بزرگ‌ترین زن تاریخ، فاطمه (س) و دختر قهرمان و دلیرش حضرت زینب (س) که پس از شهادت حسین (ع) وظیفۀ سنگین ادامۀ نهضت، به دوش او بود و الحق که توانست کشتی را در دریای متلاطم به ساحل نجات رساند و این رسالت را به دوش شما گذاشته است. دوست دارم همچون زینب مقاوم و در مقابل مصیبت‌ها، صبر به خرج بدهی و یار خواهر باشی که او هم جوانی را تقدیم انقلاب اسلامی نمود. مادر! تو را دوست دارم و بدون تو وارد بهشت نخواهم شد.
پایان پیام/
نظر شما
