مروری بر زندگینامه و وصیت‌نامه شهید «حسین ولی‌زاده پورکانی»
خلاصه‌ای از زندگینامه شهید:
حسین ولی زاده پورکانی در سوم اردیبهشت ۱۳۴۶، در روستای راویز از توابع شهرستان رفسنجان به‌دنیا آمد. وی تا پایان مقطع کاردانی تحصیل کرد. در سال ۱۳۶۴ ازدواج نمود و صاحب دو پسر شد، و بعد دوره معلمی را سپری کرد و به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت و سرانجام در تاریخ سوم اردیبهشت ۱۳۶۷، در منطقه فاو براثر جراحات شیمیایی به شهادت رسید.
در ادامه بخش‌هایی از وصیت نامه شهید «حسین ولی زاده پورکانی» را می‌خوانیم:
خدایا تو شاهد باش که هم اکنون جهت انجام تکلیف دینی و مذهبی خود و رضای تو قدم در قدم مشعل دار شب قیرگون دنیای کنونی، رهبر بیت انقلاب امام خمینی (ره) گذاشتم و به هیچ چیز و به هیچ کس، نه پست و نه مقام و نه ریا و نه نام و نشان و نه … دل نبسته و طلب یاری نمی‌کنم.
خدایا راضی به رضای توام و سپاس بیکرانت ای پروردگار جهانیان که توفیق جهاد را عطا کردی و حال لطفی و عنایتی کن تا سرافراز از این آزمایش بیرون آییم؛ و حال مرگ و زندگیمان را مرگ و زندگی با شرافت گونه قرارده.
ای ملت مسلمان ایران، ای امت محمد (ص) و ای شیعیان علی (ع) بر شماست که گوش به فرمان نایب مهدی (عج) روح خدا، خمینی باشید و در راه برافراشتن پرچم لا اله الا الله بر سراسر گیتی، کاخ سفید و کاخ کرملین و … نه اینکه با پا بلکه با سر به حرکت درآمده و دین خدا را یاری کنید. شما باید در همه حال انقلابی و اسلامی زیست کنید و قدرت اسلام را بنمایانید.
وصیت من به شما ای امت حزب الله این است، که همواره پاسدار خون شهدای انقلاب، مردان بزرگی، چون بهشتی، مطهری، مفتح، چمران، همه شهدای انقلاب باشید و‌ای خموشها، گوشه نشین‌ها و‌ای بی طرفها. ای بر شما در دار عقبا و در روز قیامت، راه و روش مجاهدان راه خدا را پیشه کنید که دنیای دیگر نیز وجود دارد و شهادت ما را از اقبال و شانس همسر و فرزند یا پدر و مادر ندانید که این جهلی بزرگ است.
سخن دیگرم با شما عزیزان فرهنگی و دست اندرکاران آموزش و پرورش و همکلاسی‌های ارجمندم می‌باشد و آن هم اینکه،ای یاران واقعی انقلاب خونین اسلامی، آینده انقلاب بدست شما است، شمایید که باید نونهالان این مرز و بوم را درس ایثار و انقلابی زیستن دهید.
مبادا که از وظیفه اصلی، تعلیم و تربیت اسلامی غفلت کنید، باید به فرزندان این ملت بگویید ما شهدایی با ایده‌های والا و هدف‌های اسلامی و انقلابی داشتیم؛ آنها بسیار تا بسیار آرزو داشتند به شما خدمت کنند و در کنار شما باشند، اما وظیفه‌ای سنگین‌تر و تکلیفی عظیم‌تر را بر خود دیدند و آن هم اهداء خون خود بعنوان هدیه برای پیشبرد انقلاب حفظ حجاب، دفن تجاوز و لبیک به ندای امام(ره) امت.
پایان پیام/
