تحمل شکنجه، برایمان آسانتر از اهانت به امام خمینی (ره) بود
به گزارش نوید شاهد کرمانشاه، «عربعلی میرزایی ذوله» میگوید: زمانی که اسیر شدیم ابتدا ما را به برقوبه بردند. یک سوله 1500 نفره با کف سیمانی و خاکی. بعد از آنجا به تکریت 16 رفتیم، از اتوبوس که پیاده شدیم عراقیها یک کوچه درست کردنده بودند و با کابلی که در دست داشتند ما را میزدند و رد میکردند.
وی ادامه داد: وقتی خبر فوت امام خمینی را از تلویزیون شنیدیم همه 1500 نفر اسیر به عزاداری پرداختیم و عراقیها وقتی فهمیدند وارد اردوگاه شدند و ما را مجبور میکردند که به امام توهین کنیم بدترین شکنجهها را کردند اما دریغ از یک کلمه مردم ایران یک مردم با غیرت هستند.
انتهای پیام/