پسرم، آماده شهادت بود

به گزارش نوید شاهد کرمانشاه، شهید«شمس علی کماسی» فرزند حسن‌جان، نهم خرداد ۱۳۴۷ در روستای مذهبی و باصفای مارنگاز چشم به جهان گشود. از همان کودکی، در دامان پدری مؤمن و مادری فداکار به نام سکینه پرورش یافت. تحصیلاتش را تا پایه سوم دبستان ادامه داد، اما کمبود امکانات او را از ادامه راه بازداشت و زودتر از موعد، سنگینی کار و مسئولیت زندگی را بر دوش او نهاد.

با آغاز جنگ تحمیلی، روح پرشور و غیرتمند او تاب ماندن نیاورد. در کسوت پاسدار وظیفه و از طریق سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، راهی جبهه‌های نبرد نور علیه ظلمت شد. در میدان‌های رزم، لحظه‌ای از یاد خدا غافل نبود و سختی‌ها را با دل و جان برای دفاع از میهن اسلامی‌اش تحمل می‌کرد.

سرانجام در تاریخ ۲۳ اردیبهشت ۱۳۶۷، در منطقه شاخ شمیران و در نبرد با دشمن بعثی، جام شیرین شهادت را نوشید و به کاروان پرافتخار شهیدان پیوست. پیکر مطهرش در خاک پاک زادگاهش، مارنگاز، آرام گرفته است.

خاطره‌ای از مادر شهید «شمس علی کماسی»، راوی برادر شهید

 مادرم می‌گفت:یک‌بار که شمسعلی به مرخصی آمده بود، برایم تعریف کرد: در منطقه شاخ شمیران با دشمن درگیر شدیم. چند نفر از نیروهای عراقی را به درک واصل کردیم، اما چند تن از دوستان خودمان هم به شهادت رسیدند. این درگیری یک شب و یک روز ادامه داشت، ولی ما عقب‌نشینی نکردیم. ایستادگی کردیم تا بالاخره دشمن شکست خورد و مجبور به عقب‌نشینی شد.

بار دیگر که به مرخصی آمده بود، با نگرانی گفت:مادر جان! نمی‌دانی آن‌جا چه خبر است.عراقی‌ها مدام حمله می‌کنند، شب و روز آتش می‌بارد، لحظه‌ای آرامش نیست.

مادرم می‌گفت:من همیشه دل‌نگرانش بودم. به او می‌گفتم: پسرم، مواظب خودت باش. اما شمس علی با اطمینان و آرامش پاسخ می‌داد: مادر جان، نگران نباش. اگر هم شهید شوم، در راه خدا و اسلام شهید شده‌ام.کسی که اسلام را می‌خواهد، باید آمادگی دادن شهید را هم داشته باشد.

 و در پایان، مادرم همیشه با اشک و دعا می‌گفت:ان‌شاءالله آن روز برسد که با جمهوری اسلامی، ما پیروز شویم.

انتهای پیام/