زندگینامه - صفحه 173

برادر شهيدمان از همان كودكي كم حرف متدين و باعبادت بود و هنوز به سن بلوغ نرسيده بود كه نماز و روزه خود را به جاي مي آورد در نماز خواندن خلوص نيت داشت و نماز را با خشوع و خضوع بجا مي آورد.

از انقلاب انتقاد نکنید و همیشه انقلاب را حفظ کنید و بچه ها را درست تربیت کنید و جبهه ها را خالی نگذارید.

دانشجوي شهيد اقبال مرادپور در سال 1339 در خانواده اي مذهبي و تهيدست در روستاي نيمدور ديل چشم به جهان گشود. وجود او در ميان افراد خانواده نور اميدي براي تلاش پدر و مادر جهت كار بيشتر بود.

شهيد ابوالحسن رضوان از همان موقعي که انقلاب ايران به پيروزي نهائي رسيد وآگاه شد در راه اسلام وخدا بر عليه ظلم بپا خاست وخدارا هيچ وقت فراموش نمي نمود.

شهید حمید آبروش در سال 1340 در تهران متولد و در یکم اسفند ماه سال هزار و سیصدو شصت در منطقه عملیاتی جنوب (تنگه چزابه) به فیض رفیع شهادت نائل گردید.

شهید در سال 1341 در روستای پاتاوه از خانواده مذهبی دیده به جهان گشود.

مردم در قیامت بر طبق نیات باطنی وملکات درونی خود محشور می شوند.

شهيد على حمزه خانى فرزند يارعلى در سال 1333 در روستاى قراخيل از توابع شهرستان قائمشهر چشم به جهان گشود. سرانجام در تاريخ 8 اسفند 62 در منطقه مريوان در حالى كه ذكر تكبير بر لب داشت راهى ديار يار گرديد و به ديدار حق شتافت.

شهيد جواد بابايى فرزند مسلم در يكى از روستاهاى سارى از بخش (كليجانرستاق) در سال 1339 در يك خانواده مسلمان و مذهبى ديده به جهان گشود. در رشته خدمات بازرگانى ادامه تحصيل داد تا اينكه توانست موفق به اخذ ديپلم شود. در تاريخ 8 اسفند 64 كه در حال ماموريت در خط مقدم انجام وظيفه مى كرد كه جان پاكش را به معبود اهدا نمود.

شهيد كه از فعاليت هاي نظامي بسيار بالايي برخوردار بود به سمت فرماندهي يك گروهان انتخاب گرديد كه از طرف فرماندهي تيپ گردان 796 يعني همان گرداني كه شهيد در آن بود به لشكر 84 خرم آباد مأموريت يافتند.

شهيد محمد قديمي در سال 1346 در خانواده اي كاملاً مذهبي و فقير ديده به جهان گشود . ايشان دوران كودكي را در آغوش گرم خانواده همراه با مهر و محبت پدر و مادر سپري نمود.

ايشان به من مي گفت حالا وقت دفاع از سرزمينمان است و براي درس خواندن وقت هست و حتي به خود من التماس مي كرد كه به جبهه برود و اين شد كه با دست بردن در شناسنامه به جبهه رفت و جام شهادت را تا جرعه آخر سركشيد.

مامی بستگان دور و نزدیکمان، برای وداع آخر با پیکر پاک برادر شهیدم به گلزار شهدای شهرمان فردوس رضا رفته بودند. پاییز 61 بود. هوای سردی می وزید. من دیرتر به محل رسیدم. همه اعضای فامیل در حال رسیدن به محل تشییع جنازه بودند. با سرعت خودم را به تابوت رساندم. در همین حال دایی ام (شهید قصابزاده) جلویم آمد و مانع رفتنم شد گفت: پلاستیک جنازه حسین را بسته اند، برگرد. موقعی که خواستند او را دفن کنند خودم شما را به زیارت شهید حسین می برم تا برای آخرین بار او را ببینی. قبول کردم و به طرف ماشینی که خودشان رانندگی ان را برعهده داشتند رفتیم. در ماشین گفت: صدیقه جان تو دیگر زینب شده ای. باید صبر داشته باشی. مادرت را دلداری دهی و پشتیبانش باشی. اگر می توانی مطلبی بنویس و امروز آن را در مراسم تشییع پیکر حسین بخوان

او مي گفت آرزو دارم به سپاه ملحق شوم . در پايان هم به آرزويش رسيد و پاسدار وظيفه گرديد و پس از اينكه در حوزه آموزشي ياسوج دوره لازم را ديد روانه جبهه حق عليه باطل گرديد و به علت ذوق و علاقه اي كه داشت فنون نظامي لازم را بخوبي و بزودي آموخت و وارد منطقه شلمچه شد و همچون ماهي تشنه اي كه آب را پيدا كرده باشد.

سرباز شهید حسینعلی شهرکی در سال 1346 در روستای جزینک از توابع شهرستان زابل در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود. در دامن مادری متدین تعلیم و پرورش یافت.

شهيد پروين زاده در سال 1339 در روستاي گچي در يك خانواده فقير و متقي پا به عرصه هستي گذاشت و در آغوش پدري زحمت كش پرورش يافت .

شهید نوذرنجفی در روستای کوی بابامیدان در یک خانواده متدین تولد یافت.

همچون جد بزرگوارش سرور آزادگان حسين (ع) در تاريخ 64/12/1 در جبهه فاو به درجه رفيع شهادت نائل آمد و با خون خود درخت اسلام عزيز را آبياري كرد .

شهید مظفری در سال 1346 در شهرستان هرسین دیده به جهان گشود و در تاریخ 19 اردیبهشت 1364 در منطقه شیخ صالح به دست مزدوران بعثی به شهادت رسید.

در دشت بیوه نیج مردم از ظلم و غارتگری بعثی ها به ستوه آمده بودند علی به مدت 14 ساعت در مقابل دشمن مبارزه کرد و ناگهان مورد اصابت گلوله قرار گرفت و مجروح شد. بعثی ها خودشان را به علی رساندند و او را شکنجه و یک دستش را هم قطع کردند و او را به آتش کشیدند.