مقدمه کتاب «آسمان چشم‌های تو» (بخش نخست)؛
نویسنده کتاب «آسمان چشم‌های تو» در رثای عموی شهیدش می نویسد: هر روز نگاه زیبای او را در عمق تنهایی ام قاب می کنم تا فضای قلبم از ترنّم باران نگاهش لبریز شود ویادم بیاید که او هیچ گاه مفقود الاثر نشده بلکه ماندنی تر وجاویدتر گشته است .