اردوگاه شماره 4 موصل در انتظار یک رادیو!
جمعه, ۲۶ مرداد ۱۳۹۷ ساعت ۱۵:۰۱
یک چیز قادر بود تمامی 1946 نفر اسیر ایرانی اردوگاه شماره 4 موصل را تغذیه روحی کند و آن چیز جز رادیو نمی توانست باشد.
نوید شاهد کرمان، سردار «محمدرضا حسنی سعدی» مدیرکل بنیاد شهید و امور ایثارگران استان کرمان متولد 1338 و متاهل دارای 3 فرزند است. وی در سال 1361 در عملیات بیت المقدس با مسئولیت جانشینی گردان پس از مجروحیت به اسارت دشمن بعثی درآمد و پس از 8 سال و 3 ماه و 20 روز همراه با اسرای دیگر به میهن بازگشت.
از وی که دارای 45درصد جانبازی و برادر دو شهید است، کتاب «3000 روز اسارت» و «رادیو» با موضوع خاطرات اسارت در اردوگاه های بعثی به چاپ رسیده است.
به مناسبت فرارسیدن سالروز ورود آزادگان به میهن اسلامی، بخش هایی از کتاب «رادیو» را با هم مرور می کنیم:
"از اول محرم سال 63 دشمن در تمامی اتاق ها بلندگو نصب کرده بود و گاه و بی گاه شروع به پخش نوارهای مبتذل آن هم با صدای بلند می کرد. روزنامه های الثوره، الجکهوریه، الیرموک، القادسیه و حتی روزنامه های ترکی و انگلیسی زبان بغداد آن روزها و نشریات منافقین، از جمله ورق پاره هایی بود که با هزاران نیرنگ تبلیغاتی، افکار و قلوب اسرا را هدف گرفته بودند.
آخوندنماهایی مانند پسر شبیر خاقانی و یاوه گویان خودفروخته ای مانند فیاض هم بخشی از فعالیت های تبلیغاتی دشمن را شکل می دادند. پخش اجباری فیلم های زننده و ضدانقلابی، نصب تراکت، روزنامه دیواری و تابلوی اعلانات حلقه های زنجیر توطئه دشمن برای تغییر عقاید اسرا بود.
از بغداد بخشنامه ای رسیده بود که یک نسخه از آن به دست برادران افتاد که طی آن از مسئولان و فرماندهان اردوگاه خواسته شده بود تا به هر وسیله ی ممکن، حتی از طریق اعزام به زیارت اماکن متبرکه و ملاقات با دیگران، در وهله ی اول به تغییر عقاید اسرا همت گمارند. در این شرایط جای یک وسیله خالی بود تا به راحتی طومار همه ی تمهیدات دشمن را درهم پیچید.
یک چیز قادر بود تمامی 1946 نفر اسیر ایرانی اردوگاه شماره 4 موصل را تغذیه روحی کند و آن چیز جز رادیو نمی توانست باشد. وسیله ای که آوای اسلام ناب را به گوش رزمندگان برساند، تا همه خلاهای روحی آنان را پر کند و بخش جدا شده از پیکر اسلام به وطن متصل نماید. رادیو خط ارتباطی مطمئنی بود که اسرا را از اوضاع ایران با اطلاع می ساخت و در پیکر آنان روحی تازه می دمید.
صدای جمهوری اسلامی ایران می توانست تمام خستگی های اسارت را از تن به در کرده، غبار غم از چهره سربازان امام (ره) برگیرد. در این جا سوال مطرح می شود که این رادیو را از کجا می توان تهیه کرد؟! در کافرستان حاکمیت ستم، این کار بسیار دشوار و حتی محال بود، اما دعا و توسل این غیرممکن را مقدور ساخت."
ادامه دارد ....
نظر شما
