جنایات ابرقدرت‌ها را تحمل نخواهم کرد
چهارشنبه, ۰۷ خرداد ۱۳۹۹ ساعت ۰۶:۵۸
شهید «عباسعلي آقایی» در وصیت نامه خود آورده است: من یک ایرانی آزادم، مکتبم قرآن و دینم اسلام و رهبرم امام است، هرگز به خود اجازه نمی دهم که متجاوزین بعثی به میهن اسلامی ما و به دین مقدس اسلامی ما حمله کنند، یا اینکه سکوت اختیار کنم و در گوشه ای بنشینم و این همه جنایات ابرقدرتهای دنیا را ببینم.
به گزارش نوید شاهد کرمان، شهید «عباسعلي آقایی» ششم خرداد 1343، در شهرستان رفسنجان چشم به جهان گشود. وی تا اول راهنمايي درس‌خواند. نقاش بود و به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. سرانجام در بيست و دوم دي 1362، در شرهاني به شهادت رسيد. پيكر وي بر اثر ماندن در منطقه متلاشي شد و پس از تفحص سال 1374، در كمال آباد رفسنجان به خاك سپرده شد.
در ادامه وصیت نامه شهید «عباسعلي آقایی» را در سالروز ولادت ایشان مرور می کنیم:
جنایات ابرقدرت‌ها را تحمل نخواهم کرد
از اینکه وصیت نامه برای هر فرد مسلمان واجب است، من هم یک وصیت نامه کوچک و چند خطی می نویسم. من که ذلیل نیستم، من یک ایرانی آزاد و مکتبم قرآن و دینم اسلام است و رهبرم امام است، هرگز به خود اجازه نمی دهم که متجاوزین بعثی به میهن اسلامی ما و به دین مقدس اسلامی ما حمله کنند و یا خان‌ها، مردم محروم ما را به روی سرشان خراب کنند و کودکان یتیم ما را همراه با خانه هایشان ویران کنند. هرگز اجازه نمی دهم که سکوت اختیار کنم و در گوشه ای بنشینم و این همه جنایات ابرقدرتهای دنیا را ببینم.
دشمن بین شما تفرقه نیاندازد
ای مادران! مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگیری کنید که فردای قیامت در جلوی زینب کبری (س) روسیاه باشید که طاقت 72 شهید را تحمل نمود، تا می توانید با حضور خود جبهه های حق علیه باطل را پُر کنید و به دشمن بفهمانید که ما همیشه در صحنه هستیم که خدای نکرده بین شما تفرقه بیاندازند و شما را از روحانیت مبارز و در صحنه جدا سازند، آن روز است روز بدبختی مسلمانان و روز جشن ابر قدرتها شرق و غرب مستکبر.
سلام مرا به امام برسانید و بگویید تا خون در بدن دارم در سنگر می جنگم و پرچم اسلام را روی سنگر محافظم. ای مردم عزیز! تا می‌توانید امام را دعا کنید و بیشتر بر امام دقیق شوید و تا می‌توانید در امام بیشتر مطالعه کنید.
گریه شما بر من، دشمن را شاد می‌کند
به خدا قسم اینها همه نعمات خداوند است بر سر این ملت مظلوم ایران و در پایان اگر کسی از دست اینجانب بدی و ناراحتی دیده امیدوارم که مرا ببخشد و همچنین از پدر و مادر خودم می خواهم که اگر در طول زندگی از من ناراحتی دیده اند، مرا ببخشند و من نه فرزند خوبی برای پدر و مادرم بودم و نه برادر خوبی برای برادرانم و نه دوست خوبی برای دوستانم بودم، از همۀ شما طلب بخشش می خواهم و مبادا هرگز در مرگ من گریه کنید که دشمن را شاد می کنید و روح مرا هم شکنجه می دهید. شما باید نمونه و اسوه باشید برای مردم، اهالی محل و مرا در رحمت آباد و یا اینکه در هر جا که مصلحت خودتان است به خاک بسپارید.
پایان پیام/
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار : ۰
در انتظار بررسی : ۰
انتشار یافته: ۲
محمد آقایی
| 
۱۸:۵۸ - ۱۳۹۹/۰۹/۰۷
پاسخ
خدا یا کمک که شرمنده شهدا نباشیم.
میلاد
| ۱۱:۴۰ - ۱۳۹۹/۱۱/۲۱
پاسخ
عموی خوبم، همیشه بهت افتخار میکنم و تو شجاع ترین عموی دنیایی. ما رو از شفاعتت محروم نکن
