خوشحالم قدم در راه مکتب اسلام می گذارم

به گزارش نوید شاهد کرمان، شهید "محمود گروهی" يکم فروردين ماه 1344 در روستاي دهبکري از توابع شهرستان بم چشم به جهان گشود. وی خواندن و نوشتن را مي دانست. سرباز ژاندارمري بود. چهاردهم شهريور 1364 در ياسوج هنگام درگيري بين طوايف عشايري بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسيد.

بخش هایی از وصیت نامه شهید "محمود گروهی" را در سالروز شهادتش مرور می کنیم:

سلام بر امام عزیز که پیر انقلاب می باشد و سلام بر تو ای پدر و مادر عزیزم، اکنون که خود را در قامت سربازی می بینم، خیلی خوشحال و سرافراز می باشم، ولی از لحظه زندگی غیر از خداوند کسی خبر ندارد. اکنون بر آن شدم که وصیت نامه ای کنم ، پدر و مادر عزیزم امیدوارم که پس از مرگم مرا عفو نمائید و ببخشید، من تنها خواهشی که دارم از شما اگر شهید شدم لباس عزا نپوشید، زیاد گریه و شیون نکنید، تنها خوشحال باشید که من یکی از رهروان مردم عزیز بوده ام.
پدر جان از قول بنده از یکایک قوم و خیشان و دوستان طلب عفو و آمرزش بخواهید. پدرجان توان اینکه به چه زبانی از شما تشکر نمایم ندارم، اسلام احتیاج به کمک دارد که بتوانیم با چشمانی خیلی خوشحال قامت نورانی مکتب اسلام عزیز را پیروزمند و بلند و توانا در این جهان ببندیم، فکر من را نکنید، فقط فکر یادگار رسول اکرم (ص) باشید، فکر چیزهای نابود شدنی نباشید، فقط فکر دین اسلام باشید، البته شاید از شهید شدنم از سوی دشمنان به شما زخم زبانهایی برسد به دل نگیرید، چون حق پیروز است و باطل نابود.
امیدوارم که شما راه من را ادامه دهید و در همه صحنه های نبرد اسلام حاضر باشید و نگذارید که اسلام تنها از وجود شما باشد، چنانچه شهید شدم بدنم را هر کجا که خود صلاح دانستید به خاک بسپارید.
در پایان به برادرانم وخواهرانم توصیه میکنم از اسلام دور نشوید و همیشه پاسداری برای این مکتب باشید و نگذارید که اسلحه ام به زمین بیفتد و تنها خوشحالی که دارم قدم در راه مکتب اسلام بر میدارم، که پروردگار یکتا را می پرستم و پیامبرم حضرت محمدی باشد.
پایان پیام/