صلابت و مهربانی حاج قاسم، هیچگاه از ذهنم پاک نخواهد شد

به گزارش نوید شاهد کرمان؛ آزاده و جانباز دوران دفاع مقدس «محمد درویشی» به مناسبت فرارسیدن سالروز شهادت سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی، یادداشتی را در اختیار نوید شاهد قرار داده است که آن را مرور می کنیم.

سلام و درود خداوند بر شیرمردان در خون تپیده دیار کریمان به ویژه شهید سپهبد سردار دلها حاج قاسم عزیز. ضمن تسلیت ایام فاطمیه و سالروز شهادت جانسوز بی بی دو عالم فاطمه الزهرا (س).
خوب می دانم خودم را لایق نمی دانم که قلم به دست بگیرم و درخصوص پهلوان افلاکی یعنی سیدالشهدای جبهه مقاومت اسلامی مطلبی بنویسم، با این حال احساس می کنم عنایت و توجه حاج قاسم بنده حقیر را به این وادی نورانی کشانده تا دلنوشته ایی به شرح زیر در فراقش به نگارش در بیاورم.

حاج قاسم عزیزم سلام؛ سلامی از اعماق دل و جان؛ سلامی از جامانده قافله عشق؛ سلامی از دل شکسته جنوب دیارت؛ می خواهم قصه پرآوازه و جهان گیرت را که در ذهن و قلبم تا ابد حک شده با قلمی به رنگ آسمان، به گردش دربیاورم و کلامی از جنس دلتنگی برایت بیان کنم تا اندکی دلم آرام گیرد و روحم سرشار از معنویت گردد. جان جانانم: از کجا بگویم؟ از رشادت هایت در دوران دفاع مقدس که فرمانده جوان لشکرمان ۴۱ ثارالله بودید یا از حضور امیدبخش و امنیت آفرینت در جنوب شرق و یا از به میدان رفتنت در کشورهای اسلامی برای قلع و قم کردن دشمنان قسم خورده اسلام؟

سردار آسمانی، ارادت و توسل هایت به ائمه معصومین (س) بویژه مادر سادات حضرت زهرا سلام الله علیه و دلاوری هایت از جنگ تحمیلی ۸ ساله تا زمان شهادتت را خوب به یاد دارم. شاید جنگ برای اکثر رزمندگان تمام شده به حساب می آمد اما برای تو که شیر میدان نبرد بودی، خیر. گوش به فرمان بی چون و چرا در برابر ولی فقیه بودید و همیشه لباس رزم بر تن و آماده پیکار.

یادش بخیر؛ به یاد دارم دهه هفتاد که چگونه ناامنی را از سر مردم جنوب شرق و جنوب کرمان با درایت و هوشمندی محو کردی و اشرار دسته دسته تسلیم تو شدند و امان نامه گرفتند، برایشان زمین کشاورزی و موتور آب محیا کردی و آنها هم با خوشحالی رفتند پی زندگی شان. با ایمانی راسخ و اراده ایی قوی در جنگ با داعش هم کاری کردی کارستان؛ آن هیولای ساخته و پرداخته سلطه گران انسان نما را به زباله دان تاریخ فرستادی؛ آنها را به خاک مذلت نشاندی و آرزوهای پلیدشان را به گور بردی.

ای یار صمیمی رهبر، وقتی پیروزی هایت را می شنیدیم، دلِ ما و دلِ هر مسلمان و انسان آزاده‌ای شادمان می شد و مفتخر به نامت و مرامت بودیم و اشک شوق می ریختیم و دست به دعا بلند می‌کردیم. با دوستان و مومنین رئوف و مهربان؛ با دشمنان دین و انسانیت اشدا علی الکفار بودی. سردار بی سر، یادش بخیر؛ با دعوت ارباب بی کفن اربعین ۹۸ خانوادگی با جمعی از اقوام برای پیاده روی رفته بودیم چون استکبار در عراق اغتشاش و ناامنی ایجاد کرده بود، برخی نگران بودند، توجیه و دلداری ام کارساز نشد، اما همین که شنیدند آمده اید عراق، خیلی دل گرم شدند و دیگر خیالشان راحت شد.

حاج قاسم عزیزم، زمان جنگ توفیقی برایم حاصل نشد تا از نزدیک سیمای ماهت را زیارت کنم آن هم به جرم نوجوان بودن و مجوز نداشتن به حضور در جبهه، اما خداوند بر بنده ضعیفش منت نهاد و در اواخر جنگ، چند ماهی در جبهه فاو بودم که آن هم آخر ماموریت در دام تنیده حرامیان بعثی گرفتار شدم، ولی اولین و آخرین دیدار با تو در گردهمایی بزرگ رزمندگان پیشکسوت لشکر در مصلی امام علی (ع )کرمان اسفند ۹۷ بود، یادش بخیر هنوز آن صلابت و مهربانیت را به خاطر دارم و هیچ وقت از ذهنم پاک نخواهد شد.

سردار سربداران وطن و جهان اسلام، گریه هایت در دوری از دوستان شهید و در آرزوی وصال به خداوند و آنها را دیده و شنیده ام؛ موقع تشییع شهیدان میرحسینی، حسین تاجیک، کاظمی و .... شهدای مدافع حرم و اینکه چگونه در ساحل اروندرود با آن گریه های جانسوزت از خداوند طلب شهادت می‌کردی، حاجی جان، وقتی در آن صبحگاهان جمعه خبر شهادتت را از قاب تلویزیون دیدم دنیا روی سرم خراب شد؛ خبر خیلی خیلی سنگین و داغت جگرسوز بود.

باران غم بر سرم باریدن گرفت و سر بر دیوار غم گذاشتم، در غربتت ناله ها سر دادم؛ چگونه در فراق عزیزی مثل تو ناله سر ندهم که دست قلم شده ات ابوالفضل گونه؛ پیکر اربا اربایت علی اکبر گونه؛ محاسن سفیدت حبیب گونه بود؟ چگونه از غم رهبرمان ناله و مویه نکنم که بی مالک شد؟ چگونه ناله سر ندهم که یزیدیان زمان از خبر مرگت شادمان شدند و به رقص و پایکوبی پرداختند؟ به طور خلاصه صحنه های کربلا جلوی چشمهایمان خودنمایی کرد. علمدار ولایت، ملت بزرگ ایران خیلی شهید داده است که هر کدام به نوبه خود عزیزم هستند و دوست داشتنی؛ اما شهادت تو برای ما خیلی گران تمام شد.

ای کاش بیشتر با ما می ماندی و از وجودت بهره ها می بردیم، دو سال است که دیگر حضور جسمانی تو را نداریم، خودم و اهل و عیالم خیلی دلمان هوایت کرده و برای آن روزها تنگ شده، ای ماه من، خوب می دانی در دلم چه می گذرد؛ اشک امانم را بریده؛ غم دوریت مرا سردرگریبان کرده، نوشته ام را به یاد تو از شب جمعه ایی با سوز دل و قطرات فرو غلطیده اشک شروع کردم، از مثل جمعه ایی که ما در خواب ناز بودیم و تو رفتی پیش خدا و به آرزوی دیرینه ات که شهادت بود رسیدی.

رفیق شهید من، تو رفتی تا آرامش و امنیت نه تنها برای ایران و منطقه بلکه برای بشریت برقرار کنی، ای کاش برخی ها قدردان بودند و کوته فکران تو را فقط قهرمان مبارزه با دشمن خارجی نمی پنداشتند. قاسم جان، تو که رفتی، بلاها از هر طرف بر سرمان باریدن گرفت، مهم تر از همه اشک های رهبرمان سرازیر شد. فرزندان شهدا به تو دل خوش بودند که دوباره بی بابا شدند. عزیز من، روزگار بی تو چه سرد و بی روح می گذرد.

هر وقت فقط نام زیبایت گوشم را نوازش می دهد و یا تصویر دوست داشتنی ات را می بینم، غمی سنگین تمام وجودم را احاطه می کند؛ بی اراده بغض راه گلویم را سد می‌کند و اشک از دو چشم گنه بارم باریدن می گیرد. در مواقع مختلف از جمله روز تشییع باشکوه پیکر مطهرت در کرمان؛ گردهمایی پیشکسوتان رزمنده سال ۹۹ لشکر در ایام دفاع مقدس سالن دانشگاه فرهنگیان کرمان یا وقتی در مکانی یادواره شهدا برگزار می‌شود؛ همچنین موقع مراسمات مذهبی و خواندن دعای ندبه و یا وقتی به دیدارت در گلزار شهدا می‌آیم.

سردار شهیدم، دردودل هایم زیاد شد و مجال اندک؛ شنیده‌ام در خواندن دعای عهد اهتمام ویژه داشته ای و تا انتها گریه های معروفت لحظه ایی قطع نمی شد. یقین دارم انشالله موقع ظهور مولایمان مهدی (عج) یکی از فرمانده هان فرزند حضرت زهرا (س) خواهی بود. ما لیاقت شهادت که نداشتیم، دعا کن تا بتوانیم در راهت که همان راه خون خدا و روح الله است ثابت قدم بمانیم و ما هم تا آن وقت موعود زنده باشیم و در رکاب مولا شربت شهادت بنوشیم.

اما پایان کلام و دلنوشته، سیاست سردار دلها عین دیانتش بود، چه در مسائل گوناگون داخلی، چه در میدان نبرد. این را هم در زمان حضور پر خیر و برکتش و هم با خواندن وصیت نامه پرمحتوایش می توان فهمید البته با اندکی تفکر، به دور از اغراق و احساسات جای سلیمانی عزیز در قلب هاست هر چند بدخواهان نخواهند. دشمن خبیث امریکای خونخوار بزدلانه سردار عزیز ما را نه در میدان نبرد، بلکه در سیاهی شب و در غربت و دور از وطن شهید کرد که به خیال خام خود جبهه مقاومت اسلامی را زمین‌گیر کند، اما به فضل خدا کور خوانده و اشتباه بزرگی کرد و هیچ وقت در مخیله اش نمی گنجد که شهید سلیمانی برای آنها که دشمنان اسلام و انسانیت هستند، خطرناک تر از سردار سلیمانی است.

این موضوع را با وضوح در فضای مجازی می توان دید که چگونه آن جنایتکاران حتی از نام و عکس سلیمانی وحشت دارند و مبادرت به حذف عکس هایش می کنند اما با این حال بعد از آن سرو رشید و دلاور هزاران سلیمانی در سراسر جهان تکثیر شده اگر جهان اسلام و آزادگان دنیا در عین قدرتمندی و دارای معنویت و انگیزه بالا در فراقش اشک می ریزند این به معنای مایوس شدن و سرخوردگی نیست، بلکه به برکت خون پاکش در پیمودن راه پرافتخارش مصمم تر می شوند و تومار ظلم و ستم را در هم خواهند پیچید. انشاالله

ببار باران که حاج قاسم بیاید؛ نهیبی بر سر دشمن نماید؛ سراسیمه شود دشمن فراری؛ به دنبال سوراخ موشی یا ماری؛ همه دانیم که قاسم با وفایه؛ خدا داند که جایش در قلبهایه؛ بیا قاسم رهبر چشم به راهه؛ زبهر آزادی قدس راهی نمانده؛ یقین دارم که قاسم زنده هستی؛ میان لشکر رهبر پاینده هستی؛ مرا چشم بصیرت کورگشته؛ کمک کن تا به رهت، من نگردم گم گشته؛ دلم تنگ نگاهت گشته جانا؛ مرا هیچ؛ یتیمان شهیدان را دریاب جانا؛ والعاقبه للمتقین.

سرباز و مطیع امر ولایت
«محمد درویشی» آزاده و جانباز دفاع مقدس

پایان پیام/