معنای شهادت خریداری حیات بنده توسط خداست

به گزارش نوید شاهد کرمان؛ شهید «حسین پورمحی آبادی» بيستم فروردين1342، در روستاي محي آباد از توابع شهرستان كرمان متولد شد. وی تا پايان مقطع راهنمايی درس خواند، به عنوان سرباز ارتش به جبهه رفت. سرانجام سيزدهم فروردين1362، در فكه بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد.

در ادامه بخش هایی از وصیت نامه شهید «حسین پورمحی آبادی» را مرور می کنیم:

بسم الله الرحمن الرحیم
«لا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ»
هرگز گمان نکنید کسانی که در راه خدا کشته شده‌اند، مرده‌اند؛ بلکه زنده‌اند، روزی می‌خورند.
سپاس خدای را که مرا هدایت کرد به این راه؛ وگرنه از گمراهان بودم. سلام بر حسین. سلام بر عاشورا. سلام بر پدر و مادر عزیزم که سال‌ها برایم رنج کشیدند.

پدر عزیزم! از خداوند می‌خواهم که به شما صبر عنایت بفرماید. امیدوارم که مرا ببخشید. من که در این دوران بودم، نتوانستم حق فرزندی را به جای آورم و جبران زحماتتان را بنمایم و تو ای مادر! من از شما عاجزانه می‌خواهم که مرا عفو کنید و ببخشید. اگر شهید شدم، همگی مرا ببخشید و عفو کنید و برایم شیون نکنید.

شهید که نمرده است، شهید زنده است. خداوند جمعی از بندگانش را انتخاب می نماید و شهید قرار می دهد و جان آنها را می خرد. اگر شهید شدم، مردن معنایش نیست؛ معنایش خریداری حیات بنده توسط خداست. چقدر خوب است که خدا جان انسان را به بهای گران خریداری کند.

از همۀ برادران و خواهران و تمام آشنایان، طلب بخشش و مغفرت می نمایم و امیدوارم که خداوند به آنها اجر عنایت بفرماید. در پایان از همۀ دوستان معذرت می خواهم و با همۀ آنها خداحافظی می نمایم.

پایان پیام/