موشن گرافیک؛ میرزا کوچک خان جنگلی

میرزاکوچک خان جنگلی در آخرین نامه‌اش در تاریخ شنبه پنج عقرب ۱۳۰۰ نوشت: «افسوس می‌خورم که مردم ایران پس از محو ما خواهند فهمید ما که بودیم و چه می‌خواستیم و چه کردیم؛ معروف است النعمةُ إذا فُقِدَت عُرِفَت (نعمت زمانی که از دست ما می‌رود، شناخته می‌شود)»
Video Player is loading.
Current Time 0:00
/
Duration 0:00
Loaded: 0%
0:00
Progress: 0%
Stream Type LIVE
Remaining Time -0:00
 
1x

به گزارش نویدشاهدگیلان؛ میرزا که حصول موفقیت را ناممکن می‌دید برای جلوگیری از خونریزی بیش‌تر به جنگلی‌های باقیمانده گوشزد کرد که از جنگل خارج شوند و هرجا می‌خواهند عزیمت کنند ـ خود نیز به سوی خلخال رفت. آخرین نامه‌ای که از میرزا به دست آمد نامه‌ای است که به تاریخ پنجم آبان ۱۳۰۰ به دوست خود نوشته است. سی و چند روز پس از نوشتن این نامه، میرزا در دامنه کوه گیلوان خلخال، دچار بوران و برف شدید شد و در شنبه یازدهم آذر ۱۳۰۰ش. به شهادت رسید: «افسوس می‌خورم که مردم ایران پس از محو ما خواهند فهمید ما که بودیم و چه می‌خواستیم و چه کردیم؛ معروف است النعمةُ إذا فُقِدَت عُرِفَت (نعمت زمانی که از دست ما می‌رود، شناخته می‌شود)»

استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده