می‌خواهم اسلام را یاری کنید اگرچه به قیمت جانتان تمام شود

به گزارش نوید شاهد کرمان، شهید والامقام نعمت الله پورفریدونی سوم آذر ۱۳۳۷، در روستای فریدون از توابع شهرستان سیرجان به دنیا آمد. پدرش اکبر، کشاورزی می‌کرد و مادرش فاطمه (فوت ۱۳۵۳) نام داشت. تا دوم متوسطه درس خواند. گچکار بود. سال ۱۳۵۹ ازدواج کرد و صاحب یک پسر و یک دختر شد. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و نهم آبان ۱۳۶۲، در مریوان توسط نیرو‌های عراقی به شهادت رسید. پیکر وی مدتها در منطقه برجا ماند و سال ۱۳۷۷ پس از تفحص، در گلزار شهدای شهرستان زادگاهش به خاک سپرده شد. برادرش غلامرضا نیز به شهادت رسیده است.

 بخشی از وصیت نامه شهید نعمت الله پورفریدونی

بسم الله الرحمن الرحیم

انا لله و انا الیه راجعون همه از خدا آمده و بازگشت همه بسوی اوست.

با سلام و درود بیکران بر ساحت مقدس حضرت مهدی موعود (عج) و نائب برحقش امام خمینی و با سلام به ارواح مقدس شهدای راه حق و حقیقت و از شهدای صدر اسلام و شهدای کربلای معلی تا کربلای ایران و با سلام و درود خدمت خانواده‌های شهدا، اسراء، مجروحین و همه آن‌ها که به گونه‌ای در راه به ثمر رسیدن این انقلاب متحمل مصیبتی شده اید یا خدمتی هرچند ناچیز کرده اید.

اینجانب نعمت الله پورفریدونی که عازم جبهه‌های نبرد؛ حق علیه باطل شده‌ام و با توجه به اینکه مرگ حق است و سراغ همه خواهد آمد و راهی است که لاجرم همه ناگزیریم از رفتن به آن راه و این احتمال در مورد ما که در جبهه و زیر رگبار گلوله‌های دشمن بسر می‌بریم نزدیکتر است؛ لذا لازم دانستم چند سطری از آنچه در فکرم می‌گذرد به رشته تحریر در آورم گرچه تمام سخنان را امام گفته و فرهنگ اسلام بحمدالله آنقدر غنی است که دیگر نیازی به گفتن نیست و گرچه ملت عزیز و گرامی ایران خود تمام گفته‌ها را به مرحله اجرا در آورده اند و آزمایش عملی آن را با سرافرازی پس داده اند، اما با همه این‌ها به منظور تکرار مطالبی هرچند که همه شما بهتر از من می‌دانید برایتان بازگو می‌نمایم.

نخست اینکه اگر لیاقت آن را یافتم که خون ناقابلم، قطره‌ای بر سیل خون شهدا بیفزاید؛ شاید بنیان کفر و ظلم و استبداد را برکند و اگر شایسته آن بودم که به جمع رهروان و پیروان امام حسین (ع) بپیوندم.

نخست از جنگ، یعنی مساله اصلی شروع می‌کنم. اگر چشم حقیقت بینمان باشد و درست فکر کنیم بر همه عیان است که این جنگ همان جنگی است که ۱۴۰۰ سال پیش بر امام حسین (ع) تحمیل کردند و این سرزمین همان کربلاست که بار دیگر به خاک و خون کشیده می‌شود. اما به مراتب خونین‌تر و گسترده‌تر و اکنون این فریاد امام حسین (ع) است که از جماران فریاد می‌زند "هل من ناصر ینصرنی" و در آن طرف میدان باز همان یزیدیان را می‌بینیم که به مراتب از اجداد خود بی رحم‌تر و وحشیانه‌تر و سفاک‌تر قد علم کرده اند تا شاید بتوانند به انقلاب و اسلام ضربه بزنند.

این‌ها برای نابودی اسلام است که، اینگونه به دست و پا افتاده اند و بر ماست که دفاع از اسلام و اهداف عالیه آن را یک وظیفه برای خود دانیم و این انقلاب امانتی است از امام حسین علیه السلام که پس از گذشت قرن‌ها بدست شهدای عصر ما رسیده و آنان نیز تا آخرین لحظه عمر و تا آخرین قطره خون از آن دفاع کردند و در حفظ آن کوشیدند و آنگاه که دستشان از چاره کوتاه آمد آن را به ما و شما سپردند تا به صاحب اصلی آن یعنی حضرت مهدی موعود (عج) تحویل دهیم.

از شما می‌خواهم که در حفظ و حراست این اسلام بکوشید. توصیه دیگر در مورد امام است. امام را، این حسین زمان را، این پیر رئوف و مهربان را و این قلب تپنده عالم اسلام را نائب برحق مهدی موعود (عج) را تنها نگذارید؛ از تجربه تلخ کوفیان پند بگیرید که امام حسین (ع) را تنها گذاشتند و یک عمر در دنیا و تا قیامت در آخرت برای خود پشیمانی به بار آوردند و خود را از پاداشی بزرگ محروم داشتند و نتیجه همان است که هنوز هم یزیدیان بر آن‌ها حکومت می‌کنند.

در مراسمات مذهبی به تعبیری صحیح‌تر؛ مراسمات عبادی و سیاسی، نهایت همکاری را بنمائید که ما هر چه داریم از همین مراسمات، نمازجمعه‌ها و ادعیه‌ها و عزاداری‌ها و راهپیمایی‌ها داریم.

اگر عزت داریم از خون شهدا است و اگر وحدت داریم از نماز جمعه‌ها داریم. اگر مجبور نیستیم که سر تسلیم جلو دیگران خم کنیم بخاطر این است که تنها خدا را می‌پرستیم و به او متکی هستیم. آنچه گفتم شاید کمی گزافه گویی باشد؛ اما هیچ گلی بی‌خار نیست.

آخر چرا مسلمانان با داشتن ۴ میلیارد نفر باید اینگونه زیر سلطه دیگران باشند. چرا مسلمانانی که می‌بایست بر دیگران سروری کنند مجبورند حتی برای حفظ حکومتشان دست به دامن دیگران شوند. چرا اسرائیلی که با یک فشار کوچک خورد می‌شود، اینگونه ملت‌های مسلمان را زیر فشار گذاشته است. چرا کعبه قبله مسلمین و قدس قبله اول مسلمانان باید در دست قدرت‌های شیطانی باشد.

در آخر همه را به تقوی در دین و استقامت در راه خدا و برای آزادی مستضعفین دعوت می‌کنم و می‌خواهم که اسلام را یاری کنید؛ اگرچه به قیمت جانتان تمام شود که هدف از آفرینش رسیدن به کمال است و دنیا مزرعه آخرت است. پس سختی‌ها را متحمل شوید که احتیاج به استراحت داریم و بکارید که احتیاج به روییدن داریم. خدا همه را به راه راست هدایت کند و به همه ما توفیق دهد که پاسدار واقعی حرمت خون شهدا باشیم. در مورد شهدا هیچ بی تابی نکنید که اجر خویش را از دست می‌دهید مگر شهدای ما از امام حسین (ع) و حضرت علی اکبر (ع) و حضرت عباس (ع) عزیزترند و مگر شما؛ مادر، خواهر، برادر، از حضرت زینب (س) عزیزترید و مگر خون ما از آن‌ها رنگین‌تر است. آری امام حسین (ع) اینگونه می‌گوید که دنیا و زندگی زیباست اگر آزاد باشیم.

انتهای پیام/