خوشحال باش که فرزندت تقدیم انقلاب اسلامی شده است
به گزارش نوید شاهد کرمان؛ شهید "عباس رکنی" دهم آبان 1342، در روستاي كشكوئيه از توابع شهرستان رفسنجان زاده شد. وی تا چهارم ابتدايي درس خواند. پاسدار بود، سرانجام يكم آذر 1359، در چابهار هنگام درگيري با اشرار بر اثر اصابت گلوله، شهيد شد.
در ادامه بخش هایی از وصیت نامه شهید "عباس رکنی"را مرور می کنیم:
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و درود فراوان به رهبر كبير انقلاب اسلامى ايران، اين رهبرى كه عمرش را در راه جمهورى اسلامى گذرانده است. سلام بررزمندگان اسلام كه در جبهه هاى حق عليه باطل مي جنگند و درود گرم ما به رزمندگان جان بر كفى كه به نداى هل من ناصر ينصرنى حسينى لبيك مى گويند و به پيشواز شهادت مى شتابند و هيچ گونه ترس و هراسى بدل راه نمى دهند .
سلام بر شهيدان راه الله، آن شهيدانى كه دست از جان و مال خويش كشيدند و تنها براى خدا جهاد كردند و شهيد شدند، مانند شهيد صد پاره محراب مدنى، دستغيب ، بهشتى ،رجايى ، باهنر و هزاران شهيد ديگر كه با خون خود درخت اسلام را آبيارى كردند.
هيهات كه چندين سال از عمرم گذشت و هنوزاندرخم يك كوچه ام. خيلى دلم مى خواهد پر بگيرم و از اين قفس دنيا نجات يابم ولى چه كنم ؟ كه گناهان بسيار دارم و هر روز بر بار گناهانم افزوده مى شود!
مادر جان اگر ناراحت شديد و خواستى برايم گريه كنيد برو در كنار آن طفلهاى پدر از دست داده و براى آنها گريه كن برويد و در گوشه اى بنشينيد و به ياد سيد الشهدا حسين ابن على (ع) گريه كنيد و بر خود بنال و افتخاركن كه توانستى امانتى را كه خدا به تو سپرده بود چنين تربيت كنى و در راهش هديه بدهى ناراحت نباش و بگو خدايا تو را شكر ميكنم كه به من توفيق داده اى فرزندى را بزرگ كنم و تقديم انقلاب اسلامى ايران كنم .
ناراحت نباش زيرا شهيدان زنده اند و نزد خدا روزى مى خورند، مادر من شما را خيلى دوست دارم، ولى اسلام را بيشتر دوست دارم و ميروم تا راه شهيدان را ادامه دهم اگر در خانه بنشينيم و دست روى دست بگذاريم به شهيدان خيانت كرده ايم، مادرجان ميروم تا آخرين قطره خونى كه در رگهاى بدنم جريان دارد به پاى درخت اسلام بريزم، ما بايد از على اصغر شش ماهه حسين (ع )درس بگیریم، آن طفل شير خوارى كه درگهواره به نداى پدرش و امامش لبيك گفت.
بايد از حبيب ابن مظاهر درس بگيريم آن پير جوانمردى كه دو مرتبه جانش را فداى اسلام كرد. از طرف من اين پيام را به دوستانم برسانيد و بگوييد كه براى سلامتى رهبر دعا كنند و از قران پيروى نمايند و از روحانيت جدا نشويد و پشت جبهه راحفظ كنيد و تا مى توانيد رزمندگان جبهه را يارى كنيد.
پدر و مادر عزيزم، خيلى شرمنده ام اگر نتوانستم حق شما را نسبت به خود ادا نمايم و گاهى با شماها تندى نمودم، اگر ناراحتى از من ديديد مرا ببخشيد، در مرگم گريه نكنيد و فقط صبر و استقامت را پيشه كنيد.
پایان پیام/
