پرواز تا ملکوت

به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ،  شهید «محمدعلی بازرگان» در روز ۲۸ اردیبهشت ۱۳۳۱، در تهران چشم به جهان گشود. پدرش محمود و مادرش، عفت نام داشت و در خانواده‌ای متوسط، متدین، مومن و با شخصیت که دارای دو برادر و سه خواهر بود، رشد یافت. از همان کودکی، علاقه‌ی شدیدش به خلبانی، مسیر زندگی‌اش را تعیین کرد، تا پایان دوره متوسطه در رشته ریاضی درس خواند و دیپلم گرفت و با پشتکار و تلاش فراوان خلبان هلیکوپتر شد.

او در طول خدمت، همواره به حسن خلق، خدمت به میهن و پایبندی به دین متعهد بود و جز این اصول، به چیز دیگری نمی‌اندیشید. وفاداری به انقلاب و دفاع از سرزمین مادری، آرمان همیشگی‌اش بود. محمدعلی در سال ۱۳۵۹ ازدواج کرد و در شهر اصفهان ساکن شد و به خدمت خود ادامه داد. سرانجام در ۱۸ خردادماه سال ۱۳۶۰، با سمت خلبان هوانیروز در مهاباد بر اثر اصابت گلوله توسط گروههای ضدانقلاب شهید شد و به ملکوت اعلی پیوست. مزار او در قطعه ۲۴ گلزار شهدای بهشت زهرا (س) تهران است. او را بیژننیز می نامیدند.

خاطره‌ای ماندگار از همسر شهید «محمدعلی بازرگان» 

 خاطرات زیبای بسیاری از این شهید والامقام به یاد دارم. او همواره با شور و اشتیاق، از لحظات پرواز و شیرینی‌های ماموریت‌هایش می‌گفت. عشق عمیقش به آسمان و پرواز، سرانجام روزی محقق شد که خود به سوی معبود خویش پر کشید. شب پیش از خبر شهادت‌اش، در خواب دیدم که مرا به نام صدا زد و گفت: «با تمام نگرانی‌هایی که داشتی، گفتم زود به پیش تو برمی‌گردم؛ دیدی که برگشتم؟» او را با لباس سفید، صورتی آراسته و موهایی زیبا دیدم که به سویم می‌آمد. با نگرانی از خواب پریدم و بی‌درنگ به خانه‌ی پدر و مادرش رفتم. آن‌جا بود که فهمیدم هلیکوپتر حامل او و همکارانش مورد اصابت قرار گرفته و همگی به شهادت رسیده‌اند. 

روحش شاد، روانش پاک و یادش گرامی باد.