گهربارترین لحظات عمر در نگاه شهید «علی خسروی»
يکشنبه, ۱۰ تير ۱۳۹۷ ساعت ۱۲:۱۸
من اینک احساس می کنم گهربارترین لحظات عمرم را می گذرانم، چرا که کم کم قلبم از تپش می افتد و شهادت مرا در آغوش خود می خواند و عشق دیدار مولا علی (ع) مرا بی قرار کرده است.
نوید شاهد کرمان، روحانی شهید «علی خسروی» سال 1348 در شهرستان زرند کرمان متولد شد. وی تحصیلات خود را تا سال سوم حوزه علمیه ادامه داد و با شروع جنگ تحمیلی، عازم میادین نبرد حق برضد باطل گردید.
وی در جبهه به عنوان یک آرپی جی زن کارآمد در میان همرزمان مشهور بود و سرانجام در عملیات مهران در منطقه مهران در سال 1365، از ناحیه پیشانی مورد اصابت ترکش قرار گرفت و به درجه رفیع شهادت نایل آمد.
قسمتهایی از وصیت نامه شهید علی خسروی را مرور می کنیم :
اگر مال دنیا را آخر کار باید گذاشت و رفت، پس چرا انسان آن را در راه خدا انفاق نکند و اگر این بدن های ما ساخته شده است که آخر کار بمیرد پس چرا در راه خدا قطعه قطعه نشود.
اگر دنیا فانی و آخرت باقی است، پس چه بهتر که انسان، سرافراز از دنیا برود در حالیکه مرگش درسی برای دیگران و خنجری بر قلب اهریمنان باشد و این مرگ، مرگی نیست به جز شهادت. خدا را شکر که بر ما منت نهاد، ما را مسلمان و شیعه قرار داد تا در راه او همچون علی (ع) بجنگیم و هدف علی (ع) را دنباله رو باشیم.
ای جوانان عزیز! نکند در بستر بمیرید که حسین (ع) در میدان نبرد شهید شد؛ نکند در غفلت بمیرید که علی (ع) در محراب عبادت شهید شد؛ مبادا بی تفاوت بمیرید که علی اکبر حسین (ع) در راه حسین (ع) و با هدف شهید شد. و الان حسین زمان، امام امت است. دنبال او بروید. به فرمانش عمل کنید.
قدر امام را که نعمتی ناشناخته است بدانید. طول عمرش را از خداوند طلب کنید. به حرف منافقان گوش ندهید. با منافقان مبارزه کنید. از گناهان دوری کنید. واجبات الهی را ترک نکنید. از محرمات دوری کنید. از موقعیت، کمال استفاده را ببرید. از نعمت جنگ خوب استفاده کنید و خودتان را بسازید تا جامعه ساخته شود و مقدمات ظهور مولا امام عصر (عج الله تعالی فرجه الشریف) فراهم شود.
خواهران گرامی! حجاب، حجاب. این حجاب شما روحیه ای برای لشکریان حق و مشت محکمی است بر دهان دشمنان اسلام. همیشه در صحنه و پیرو امام باشید. همه ی کارهایتان برای خدا باشد. مساجد را که جبهه های باارزشی هستند رها نکنید. جبهه های جنگ را پر کنید که درخت اسلام احتیاج به خون دارد.
اگر اسلام با دادن این جسم ضعیف و خاکی ما زنده می ماند پس بیایید فدای اسلام بشویم و خون خود را نثار کنیم. من اینک احساس می کنم گهربارترین لحظات عمرم را می گذرانم، چرا که کم کم قلبم از تپش می افتد و شهادت مرا در آغوش خود می خواند و عشق دیدار مولا علی (ع) مرا بی قرار کرده است.
پدر و مادر عزیزم! در این برهه از زمان برای فرزندتان آرزوی پیوستن به علی اکبر حسین (ع) را داشته باشید و بر خود ببالید که امانت خدا را به او بازگرداندید. شهادت من تولد من است، پس خوشحال باشید که علی متولد شد. در همه ی مصیبت هایتان مصیبت امام حسین (ع) را به یاد بیاورید و صبر را پیشه ی خود سازید که خدا با صابران است و برایم دعا کنید.
خدایا توفیق شهادت در راهت را نصیبم کن و در موقع جان دادن نام خودت را بر زبانم جاری کن و امام عصر (عج) را بر بالینم حاضر نما و مرگم را اول راحتی ام قرار بده.
نظر شما
