ایثارگری پرستاران و پزشکان، جانفشانی های دوران دفاع مقدس را تداعی می کند
يکشنبه, ۱۰ فروردين ۱۳۹۹ ساعت ۰۹:۰۴
«علی مفیدی» می گوید: کادر پرستاری و پزشکی به معنای واقعی کلمه ایثارگر هستند و در طول سالها با جان و دل کار می کنند و در حقیقت ایثارگری پرستاران و پزشکان، جانفشانی های دوران دفاع مقدس را تداعی می کند.
به گزارش نوید شاهد کرمان، به مناسبت ولادت باسعادت امام زین العابدین(ع) و روز جانباز، دکتر «علی مفیدی»در گفتگو با نوید شاهد به بیان خاطرات خود از دوران دفاع مقدس و اسارت خود پرداخته است که ماحصل این گفتگو را تقدیم علاقه مندان می کنیم.
نوید شاهد کرمان: با سلام لطفا خودتان را به طور کامل معرفی کنید و بفرمایید در چه سالی به جبهه اعزام شدید؟
علی مفیدی سال 1341 در شهر سیرجان به دنیا آمدم و دوران دبستان، راهنمایی و دبیرستان را در سیرجان گذراندم و در سال 1360 و در سن 19 سالگی به جبهه اعزام شدم.
نوید شاهد کرمان: در دوران دفاع مقدس در چه عملیات هایی حضور داشتید و در کدام عملیات جانباز شدید؟
در ابتدا به آبادان اعزام شده و در آنجا مستقر شدیم تا آمادگی لازم برای عملیات فتح المبین را به دست آوریم و در حالی که برای عملیات بیت المقدس که منجر به آزادسازی خرمشهر شد، آماده می شدیم در 10 اردیبهشت 1361 و در حالی که مجروح بودم، به اسارت دشمن درآمدم.
اینجانب در آغاز عملیات بیت المفدس مفتخر به مقام جانبازی شدم و اکنون 45 درصد جانبازی دارم.
نوید شاهد کرمان: درباره نحوه جانبازی خود توضیح دهید؟
در آغاز عملیات بیت المقدس در منطقه حمیدیه بودیم و گروهانی که ما در آن عمل می کردیم به محاصره دشمن درآمد و گروهان هایی که دو طرف ما بودند متاسفانه نتوانستند حمایت لازم را به عمل آورند و پشتیبانی های لازم را انجام دهند و اوایل صبح روز عملیات من مجروح شدم و در حالی که در کنار سنگر عراقی ها منتظر رسیدن نیروهای پشتیبانی بودیم به محاصره درآمده و اسیر شدم. به همراه تعدادی از همرزمانم که مجروح بودند، توسط دشمن به پشت جبهه عراق منتقل شدیم و سپس به بصره انتقال و مدتی در بیمارستان بصره بستری شدم تا اندکی بهبودی حاصل کنم و سپس به بغداد انتقال داده شده و در اردوگاههای عراق ساکن شدیم.
نوید شاهد کرمان: هدف و انگیزه شما از حضور در جبهه چه بود؟
هدف اصلی من برای حضور در جبهه های حق علیه باطل دفاع از کشور، انقلاب و نهایتا حفظ ارزشهایی که به خاطر آن انقلاب کردیم و در واقع من و هم نسلی های من که همواره گوش به فرمان امام خمینی (ره) بودیم، به خاطر دفاع از انقلاب و کشور و سرزمین مادری ما که مورد تهاجم دشمن قرار گرفته بود و بخش های قابل توجهی از آن اشغال شده بود رهسپار جبهه شدیم، در واقع در آن برهه از زمان هر انسان میهن دوست و مسلمانی بر خود واجب می دانست که به پا خیزد و حرکت کرده و از آرمان های انقلاب و اسلام دفاع کنیم.
نوید شاهد کرمان: جانباز شدن چه محدودیت ها و یا مشکلاتی را برای شما ایجاد کرده و چگونه با این مشکلات دست و پنجه نرم می کنید؟
از آن جهت که من در ابتدای اسارت خود به درجه جانبازی نائل شدم، سختی ها و مشکلات بسیاری را در اردوگاه های حزب بعث متحمل شدم و بخشی از عمر ما یعنی سن 20 تا 30 سالگی که مهم ترین زمان هر فرد است در دوران اسارت و با همه محرومیت هایی که در این دوران داشتیم گذشت. پس از آزادی از اسارت به خاطر انگیزه هایی که داشتیم و بدون درنظر گرفتن محدودیت ها تصمیم به ادامه تحصیل گرفتم و با وجود سابقه مجروحیت شروع به درس خواندن کردم و با علاقه ای که داشتم احساس کردم اکنون که دوران دفاع مقدس به اتمام رسیده است، از این طربق بتوانیم به هم میهنان خود خدمت کنیم.
نوید شاهد کرمان: آیا خاطره ای از سپهبد شهید «حاج قاسم سلیمانی» دارید؟
اواخر سال 1359 برای گذراندن دوران آموزش به پادگان قدس رفتیم تا به مدت 75 روز آموزش های لازم را فرا گیریم. سردار سلیمانی 2 دوره قبل از ما، به عنوان پاسدار در این پادگان آموزش های لازم را فرا گرفته بود و به خاطر ورزیدگی و تبحری که از خود نشان داده بود به عنوان مربی آموزشی برگزیده شدند و در دوره آموزشی ما به عنوان مربی مشغول فعالیت شدند.
حاج قاسم هر روز برای آموزش دادن به محل گروهان ما می آمدند و به طور کل از دیگر مربیان متمایز بودند. به عنوان مثال در ورزش صبحگاهی که به مدت 2 ساعت انجام می شد، پا به پای رزمندگان می دوید و در آموزش هایی که در تپه ها می دیدم، از اول تا آخر همراه بچه ها در تپه ها و کوه ها مشغول دویدن بود.
در ابتدای جنگ، استان کرمان دارای تیپ مستقل نبود و نیروهای اعزامی از کرمان اکثرا به کردستان اعزام می شدند، اوایل سال 1360 به عنوان نخستین گروه ها و در 2 گروه 40 نفره به جبهه اعزام شدیم، یک گروه به فرماندهی سردار سلیمانی و گروه دیگر که ما بودیم به فرماندهی فرد دیگری بودیم. در عملیات فتح المبین که تیپ کرمان با همین 2 گردان تشکیل شده بود، سردار سلیمانی برای ما سخنرانی کردند.
البته آن زمان درجه نظامی و الفاظی مانند حاجی و ... نبود و هنگامی که اعلام می کردند قاسم سلیمانی آمده است، همه با علاقه و اشتیاق به محل سخنرانی ایشان می آمدند و حاج قاسم در بین پاسداران و فرماندهان جاذبه خاصی داشت و دلنشین صحبت می کردند و ما احساس می کردیم از تمام وجود صحبت می کردند. پس از آزادی از اسارت نیز در سخنرانی ها ایشان را می دیدم.
نوید شاهد کرمان: برای ترویج فرهنگ ایثار و شهادت در جامعه چه باید کرد؟
بهترین کار برای ترویج فرهنگ ایثار و شهادت این است که افراد که می خواهند این فرهنگ زیبا را ترویج کنند، خودشان اهل عمل باشند و به رسالت خود متعهد باشند. در این باره بهترین الگو سردار سلیمانی است که همواره حرف و عمل وی یکی بود و ذره ای ریا و خودنمایی در ان دیده نمی شد، البته در حد اندازه ایشان کسی الان نیست ولی ما باید کاری کنیم که با جوانان صادقانه برخورد کنیم و حرف و عمل ما یکی باشد. بحث دیگر اینکه با سخنرانی و مداحی و نصیحت به تنهایی فرهنگ ایثار و شهادت ترویج نمی شود و حاج قاسم که اسطوره همه بودند را باید الگو قرار دهیم و افراد دیگری هم مانند شهید الله دادی نیز می تواند الگوی بسیار موثری باشند.
نوید شاهد کرمان: خاطراتی از حضور در جبهه را برای خوانندگان نوید شاهد بفرمایید؟
بهترین خاطره من در این مورد مربوط به قبل از اعزام به جبهه می باشد، دیدن چهره نافذ و معصوم حاج قاسم در دوران آموزش و سپس چهره شهید صیاد شیرازی که یکی از نمادها و اسطوره های دفاع مقدس بود را می توان از بهترین خاطراتم نام ببرم. شهید صیاد شیرازی در جبهه فتح المبین در نزدیکی ما مستقر بودند و علی رغم اینکه از نزدیک ایشان را ندیدم، اما از برادران ارتشی شنیدم که سرهنگ صیاد به درون سنگرها می رفت و ناهار خود را با سربازها می خورد، هنگامی هم که ایشان شهید شد بسیار متاثر شدم. در دوران اسارت نیز بهترین الگوی ما روحانی مبارز و برجسته حجت الاسلام ابوترابی بود که بسیاری از اسرا مدیون ایشان بودند.
نوید شاهد کرمان: چه شد که پس از پایان جنگ در رشته پزشکی ادامه تحصیل دادید؟
در سال 1369 که پس از اتمام دوران اسارت به خانه بازگشتم، خود را برای شرکت در کنکور آماده کردم و با شرکت در کنکور سال 1370 و در رشته پزشکی دانشگاه کرمان قبول شدم. دوره پزشکی عمومی را در مدت 7 سال گذراندم و سپس در رشته تخصصی اعصاب و روان ادامه تحصیل دادم و اکنون به عنوان متخصص اعصاب و روان در خدمت همشهریان سیرجانی هستیم.
نوید شاهد کرمان: درباره مدافعان سلامت که این روزها درگیر مبارزه با ویروس کرونا هستند چه صحبتی دارید؟
البته بحث مدافعان سلامت اکنون و در دورانی که ویروس کرونا همه گیر شده است نمود و جلوه پیدا کرده و این در حالی است که این قشر از جامعه که در بحث خدمات پزشکی و درمان مشغول به فعالیت هستند در همه حال ایثارگرانه به جامعه خدمت می کنند. به یاد دارم سال ها قبل به عنوان پزشک ایثارگر در مراسمی پیرامون ایثارگری پزشکان صحبت می کردم و عنوان کردم که کادر پرستاری و پزشکی به معنای واقعی کلمه ایثارگر هستند و در طول سالها با جان و دل کار می کنند و خود را در معرض انواع بیماری و خطر قرار می دهند به جز ایثارگری نام دیگری بر آن نمی توان نهاد و در حقیقت ایثارگری پرستاران و پزشکان، جانفشانی های دوران دفاع مقدس را تداعی می کند.
کادر پزشکی و پرستاران در حال حاضر در خط مقدم مبارزه با کرونا هستند و متاسفانه در چند سال گذشته جو منفی علیه این قشر زحمتکش جامعه به راه افتاده بود و الان جامعه قدردان زحمات این عزیزان هستند. بنده 2 فرزند دارم که هر دوی آنها در رشته پزشکی مشغول به تحصیل هستند و همان طور که گفتم یک دانشجوی پزشکی برای اخذ تخصص خود حدود 10 سال باید سختی و مرارت بکشد و بدون دریافت پول این دوران را بگذراند و پس از اتمام دوران تحصیل نیز بایستی در مناطق محروم خدمت کند و با سختی ها و با مسئولیت هایی که دارد به جامعه خدمت کند.
نوید شاهد کرمان: نظر شما در رابطه با ایثار اجتماعی و ارتباط آن با ایثارگری های دوران دفاع مقدس چیست؟
در دوران انقلاب و در هنگامه تظاهرات و راهپیمایی مردم علیه حکومت شاهنشاهی، ما شاهد جانفشانی های پرستاران و پزشکان بودیم و در دوران دفاع مقدس نیز، این قشر عزیز ایثارگری هایی زیادی از خود نشان دادند و این مجاهدت ها در کشور ما هیچ وقت راکد نبوده و وجود داشته است و در سالهای اخیر نیز در حوادثی مانند سیل و زلزله این را شاهد بودیم. اکنون وظیفه مسئولان این است که حافظ و نگهدار این ایثارگری ها باشد و باید مواظب باشند این حرکت کند نشود.
پایان پیام/
نظر شما
